________________
Vada ]
Ganadharavā
4
अपचयात् । कस्य यथा समुच्छेदः ? इत्याह- स्तोकस्तोकाकृष्यमाणधान्यस्य धान्यभृतकोष्ठागारस्य । इदमुक्तं भवति - कालस्यानन्त्यात् षण्मासपर्यन्ते चावश्यमेकस्य भव्यस्य जीवस्य सिद्धिगमनात् क्रमेणापचीयमानस्य धान्यकोष्ठागारस्येव सर्वस्यापि भव्यराशेरुच्छेदः प्राप्नोतीति । अत्रोत्तरमाह-तदेतद् न, अनन्तत्वाद् भव्यराशेः, अनागतकाळा-ssकाशवदिति । इह यद् बृहदनन्त केनानन्तं, तत् स्तोक - तयाऽपचीयमानमपि नोच्छिद्यते, यथा प्रतिसमयं वर्तमान तापस्याऽपचीयमानोऽप्यनागतकाल समयराशिः, प्रतिसमयं बुद्धया प्रदेशापहारेणापचीयमानः सर्वनभाप्रदेशराशिर्वा । रति न भव्योच्छेदः ॥ २७५ ॥ ( १८२७ ) ॥
D. C. -- Mandeka - If the ucchéda of bhavya jivas is accepted, this world will gradually be deprived of them. Ultimately, there will be no bhavya jiva existing in the world. For, just as a granary of corn, is being exhausted day by day by the gradual decrease of corn, this world will also be losing one bhavya jîva at least at the end of say, six months, when he will be attaining moksa, until ultimately the world will be void of bhavya jivas.
331
Bhagavāna:--Your
argument is fallacious, O Mandika. The number of bhavya jivas is as endldss as the time to come or sky, and hence its absolute viccheda should never be feared,
जं चातीताऽणागयकाला तुल्ला जओ य संसिद्धो ।
एको अनंतभागो भव्वाणमईयकाले ॥ २८० ॥ ( १८२८ )
एस्सेणं तत्तिउ चिय जुत्तो जं तो वि सव्वभव्वाणं । जुन्तो न समुच्छेओ होज्ज मई कहमिणं सिद्धं ? ।। २८१ ।। (१८२९)
भव्वाणमणंत सणमणंतभागो व किह मुक्का सिं ।
कालादओ व मंडिय ! मह वयणाओ व पडिवज्ज ॥ २८२॥ (१८३०)
Jam cãtita'ṇāgayakālā tullā jaö ya samsidhho I
Ekko anantabhāgo bhavānamaiyakalam || 280 ॥ ( 1828 )
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
