________________
ભદ્રબાહુવામીજીના વખતમાં દેશમાં બાર વર્ષ સુધી દુકાળ પડયો; જેથી સાધુઓને નિર્વાહ માટે મુશ્કેલી પડી, અને તેથી સુધાની વ્યાધિથી શાસ્ત્રનું સારી રીતે પહનપાહન નહીં થવાથી ભૂલી જવાયાં. દુકાળનો નાશ થયા બાદ સર્વ જૈનસંધ પાટલી પુત્રમાં એકઠો થયો, તથા ત્યાં મહા મુશ્કેલીઓ અગ્યાર અંગોનાં સિદ્ધાંત તો એકઠાં કર્યા; પરંતુ બારમું દૃષ્ટિવાદ ક્યાંથી મેળવવું? તે માટે સંધ વિચારમાં પડ્યો; એવામાં ચોદ પૂર્વધારી શ્રી ભદ્રબાહુસ્વામી નેપાળ દેશમાં વિચરતા હતા, તે ખબર મને ળવાથી તેમને બોલાવવા માટે સંધ બે સાધુઓને ત્યાં મેકલ્યા: તેમણે જઈ ભદ્રબાહુસ્વામીજીને વિનંતિ કરી છે. આપને પાટલી પુત્રનો સંઘ ત્યાં પધારવા માટે વિનંતિ કરે છે, ત્યારે ભદ્રબાહુસ્વામીજીએ કહ્યું કે, હાલમાં મેં અને મહાપ્રાણ નામના ધ્યાનને પ્રારંભ કર્યો છે, માટે હમણાં મારાથી આવી શકાશે નહીં. ત્યારે તે મુનિઓએ પાછા આવી પાટલી પુત્રના સંઘને તે વૃત્તાંત કહ્યો; ત્યારે કરીને સંધે સાધુઓને તેમની પાસે બેકલી કહેવરાવ્યું કે, હે ભગવન: જે માણસ સંઘની આજ્ઞાનું ઉલ્લંઘને કરે, તેને શું દંડ કરવો ? ત્યારે ભદબાડવામીએ કહ્યું કે, તેને સંધ બહાર કરવો જોઈએ; પરંતુ સંધે મારા પર કૃપા કરી બુદ્ધિવાન સાધુઓને અત્રે મોકલવા, તેમને હું દષ્ટિવાદને અભ્યાસ કરાવીશ. આથી પાટલી પુત્રના સંધે સ્થૂળભદ્રજી આદિ પાંચસે બુદ્ધિવાન સાધુઓને ત્યાં મોકલ્યા: પરંતુ સ્થૂળભદ્રજી સિવાય બાકીના સાધુએ તો કંટાળીને ચાલ્યા ગયા. ભદ્રબાહુસ્વામી શ્રી ધૂળભદ્રજીને પિતાની પાટે સ્થાપીને શ્રી વીરપ્રભુ પછી એકને સતેર વર્ષે સ્વર્ગ ગયા.
શ્રી ઉમાસ્વાતિવાચક.
આ આચાર્ય કયારે થયા? તે માટે જો કે, નક્કી સમય જણાય નથી, પરંતુ દિગંબરપટાવલિ પ્રમાણે તે વીરપ્રભુ પછી એક એક વર્ષ થયા હોય એમ જણાય છે; તેમણે તત્વાર્થસૂત્ર, પ્રશમરતિ પ્રકરણ આદિક પાંચ ગ્રં રચ્યા હતા; તથા તે મહાપ્રભાવિક હતા.
