________________
१२२
त्रिलोकसारे
जंबूधातकिपुष्करवारुणिक्षीरघृतक्षौद्रवरद्वीपाः ।।
नंदीश्वरारुणारुणाभासा वराः कुंडलः शंखः ॥ ३०४ ॥ जंबू । जंबूद्वीपः धातुकीखंडद्वीपः पुष्करवरः वारुणिवरः क्षीरवरः घृतवरः क्षौद्रवरः नंदीश्वरवरः अरुणवरः अरुणाभासवरः कुंडलवरः: शंखवरः ॥ ३०४॥ तो रुजगभुजगकुसगयकोंचवरादी मणस्सिला तत्तो । हरिदालदीवसिंदुरसियामगंजणयहिंगुलिया ॥३०५॥
ततो रुचकभुजगकुशगक्रौंचवरादयः मनःशिला ततः । हरितालद्वीपसिंदूरश्यामकांननकहिंगुलिकाः ॥ ३०५ ॥
तो। ततो रुचकवरः भजगवरः कुशगवरः क्रौंचवरादयः । एते अभ्यंतरषोडशद्दीपाः । तत उपरि असंख्यातद्वीपसमुद्रान् त्यक्त्वा अंत्यषोडशदीपानाह-ततो मनःशिलाद्वीपः हरितालद्दीपः सिंदूरवरः. श्यामवरः अंजनकवरः हिंगुलिकवरः ॥ ३०५ ॥ रूप्पसुयण्णयवज्जयवेलुरिययणागभूदजक्खवरा । तो देवाहिंदवरा सयंभुरमणो हवे चरिमो ॥ ३०६ ॥
रूप्यसुवर्णकवज्रकवैडूर्यकनागभूतयक्षवराः ।
ततो देवाहिंद्रवरौ स्वयंभूरमणो भवेत् चरमः ॥ ३०६ ॥ रूप्प । रूप्यवरः सुवर्णवरः वज्रवरः वैडूर्यवरः नागवरः भूतवरः यक्षवरः ततो देववरः अहींद्रवरः स्वयंभूरमणो भवेच्चरमः ॥ ३०६ ॥ लवणंबुहि कालोदयजलही तत्तो सदीवणामुवही। सव्वे अड्डाइज्जुद्धारुवहिमेत्तया होंति ॥ ३०७॥
