________________
૮૭ પ્રાર્થના કરીએ છીએ કે હે પરમાત્મા ! મને સંસારની આ આઠ વસ્તુ મોહથી વશ કરી રહી છે અને તમોએ તો બધાનો ત્યાગ કર્યો છે. આપ વીતરાગ છો. એટલે આપની ભક્તિથી મારી પણ અનાદિ મુક્તિ થાવ અને મને પણ આપ જેવી શાંતિ અને વૈરાગ્યભાવ ઉત્પન્ન થાવ, હે મહાશયજી ! આપને ખબર પડે કે આ પકવાન્ ઇત્યાદિ અમો ઇશ્વર - પ્રભુને ભોજન કરાવવા ચઢાવતા નથી, ખરેખર તો અમારી સ્વયંની ભલાઈ અને લાભ માટે અર્પણ કરીયે છીએ કે ભગવદ્ ! જેવી રીતે તમોએ આ બધાનો ત્યાગ કર્યો, તે પ્રમાણે મને પણ આનાથી છોડાવીને આપ મુક્તિનું દાન આપો.
આર્ય - કેમ મહાશયજી ! તમારૂં તો આ કહેવું છે કે ઈશ્વર કઈ કરી શકતો નથી અને કંઈ આપી શકતો નથી તો પછી આ પ્રાર્થના કરવી કે હે ઈશ્વર ! અમોને મુક્તિ આપ અમારા દુઃખ દૂર કર ઇત્યાદિ... બધુ ફોગટ છે.
મંત્રી :- હે મહાશયજી ! ઈશ્વર પરમાત્મા તો ખરેખર વીતરાગ છે. પ્રશંસા કરવાથી પ્રસન્ન અને નિંદા કરવાથી ક્રોધિત થતા નથી, ક્યારેય કોઈને કઈ આપતો નથી અને ક્યારેય કોઈની પાસે કંઈ લેતો નથી. ખરેખર તો ફક્ત આપણા ભાવથી જ ફલ પ્રાપ્ત થાય છે. એ નક્કી છે કે ખરાબ ભાવનાથી અમારી આત્મા મલિન થઈ જાય છે અને શુભ ભાવનાથી અમારા અશુભ કર્મોનો નાશ થાય છે. કારણ કે ઈશ્વરની પ્રશંસા કરવાથી અથવા તેનું ધ્યાન કરવાથી અમારા
