________________
૧૨૦ સમકિતમાં જરા પણ વાંધો નહીં આવ્યો આ વાતની સિદ્ધિ તેની જિનપૂજાની પ્રતિ પ્રીતિ હતી તે દેખાઈ રહી છે. જો તેનું નિયાણું તીવ્ર હોત તો તેને નિદાન પ્રાપ્તિના ભવમાં ચારિત્ર ઉદયમાં જ ન આવત જેમ બ્રહ્મદત્તચક્રવતિને, તેને પૂર્વજન્મના ભાઈએ હજારો પ્રયત્નથી સમજાવ્યા કિન્તુ તેઓ સમજ્યા નહીં.
આ પ્રમાણે દ્રૌપદીને પણ સંયમની પ્રાપ્તિ ક્યારેય પણ ન થાત એટલે સિદ્ધ થાય છે કે નિયાણું મંદ હતું. “અલ્પાક્ષર “હૃર્થસૂચતિવેષ્ટયતીતિસૂત્રમ્” થોડા અક્ષરોમાં ઘણાં અર્થને બતાવવાળા સૂત્ર હોય છે. તેમાં એકવાર પ્રભુ પૂજાનું વર્ણન કર્યુ પછી બીજીવાર તે વ્યક્તિની સાથે તે વિષયના ઉલ્લેખની જરૂર રહેતી નથી જેમ તુંગીયા નગરીના શ્રાવકોએ સાધુને એકવાર વંદના કરી એવી ચર્ચા છે તો શું આ પ્રમાણે કહેવાય કે બીજા સમયે તેઓને વંદના નહી કરી હોય ? હોય જ નહીં. પ્રાચીન પ્રતિ ઇન્દોરના ભંડારમાં અમોને કનકમલજી શ્રાવકે પાંત્રીસ વરસ પહેલા દેખાડી હતી જે વિક્રમસંવત બારસોની હતી જેમાં નમુત્થણનો પાઠ હતો એટલે અનેક ભંડારોમાં પ્રાચીન પ્રતિયો નમુત્યુસંસૂત્રવાળી હોય એમાં શંકા કરવી ફોગટ છે અને “જિનપડિમાર્ણપણામ કરેઈ”નો પાઠ આવ્યો ત્યારે તો પ્રભુપૂજાની સાથે ભાવપૂજામાં નમુત્થણે સૂર જો ડેલું જ છે. એટલે શ્રી અભયદેવસૂરિમહારાજની ઓથ લઈને અને તેઓની વાતને
