________________
૧ ૧૪
सुरिंददत्त निसिठ्ठ चेइयट्ठाए दव्वं विणासियं तेण जिणबिंबपूयादसणाणं कितहियाणं भवसिद्धिआणं सम्मदंसणा सुयओहिमणपज्जवकेवलनाणनिव्वाण लाभा पडिसिद्धा इत्यादि ॥ -प्रथम अनुयोग
રાજા પૂછે છે કે હું શું માનું ? મેં સમ્યક્ત્વની પ્રાપ્તિ પૂર્વભવમાં કરેલ હતી ? હું કોણ હતો ? પછી સાધુજી ઉપયોગથી દેખીને બોલ્યા સાંભળો, ઋષભદેવપ્રભુના તીર્થમાં સાકેતનગરમાં સાર્થવાહ, ધનદત્ત શ્રાવકની નંદા નામની પત્ની હતી તેનો પુત્ર સુરેન્દ્રદત્ત નામનો હતો. તેને રૂદ્રદત્ત નામનો બાલમિત્ર હતો. સમુદ્રમાં વહાણ લઈને મુસાફરી કરવાની ઇચ્છાવાળા તે સુરેન્દ્રદત્ત ઘણાં વિઘ્નોથી ભરેલા એવા પ્રવાસનો વિચાર કરીને રૂદ્રદત્તના હાથમાં ત્રણ કરોડ રૂપિયા જિનેશ્વર ભગવાનની પૂજાના માટે કામમાં લેવા આ પ્રમાણે કહીને અને રૂપિયા આપીને વ્યાપારના માટે દ્વીપાન્તરે ગયો, ચૈત્યને માટે આપેલા સુરેન્દ્રદત્તના દ્રવ્યને રૂદ્રદત્તે વિનાશ કરી દીધો. આ કારણથી ભવની સિદ્ધિઓને જેણે કરી છે હિતકારી જેઓએ એવા જિનબિંબની પૂજા અને દર્શનની અંતરાયથી સમ્યગ્દર્શન, શ્રુત, અવધિ, મન:પર્યવ, કેવલજ્ઞાન અને નિર્વાણના લાભોનો પ્રતિષેધ કર્યો. ઇત્યાદિ...
-: સમાપ્ત :
