________________
૧૩૨
આત્માનુશાસન ઈન્દ્રિય સુખબિન્દુવડે, દુખાગ્નિ તાપિત અય યથા; તું મગ્ન મુક્તિસુખ સમુદ્ર, ત્યાં લગી સુખી ના કદા. ભાવાર્થ – હે જીવ! અગ્નિથી તપ્તાયમાન લોખંડના મોટા ગોળાની માફક તું ત્યાં સુધી ભયંકર દુઃખરૂપી અગ્નિથી શકાતો રહીશ કે જ્યાં સુધી મોક્ષરૂપ પરમ સુખસમુદ્રમાં તું નિમગ્ન ન થાય! અલ્પ અને ક્ષણિક એવા વિષયજન્ય સુખનાં થોડાં છાંટણાથી તું સુખી - શાંત થઈ શકે એમ નથી. તું પૂર્ણ સુખી તો ત્યારે જ થઈ શકે કે જ્યારે આ કર્મબંધનથી રહિત થઈ તું અનંત શાશ્વત મોક્ષસુખને પ્રાપ્ત કરી લે.
શ્લોક-૨૩૪ मक्षु मोक्षं सुसम्यक्त्वसत्यंकारस्वसात्कृतम् । ज्ञानचारित्रसाकल्यमूल्येन स्वकरे कुरु || સમ્યકત્વરૂપ બાનું દઈ, સ્વાધીન કરી લે મુક્તિને; પછી પૂર્ણ કિંમત જ્ઞાન ચારિત્રાદિ દઈ વર શિવશ્રીને. ભાવાર્થ – હે મુમુક્ષુ! તું નિર્મળ સમ્યગ્દર્શનરૂપ બાનું આપીને, એ રીતે પોતાને આધીન કરાયેલા મોક્ષને, સમ્યજ્ઞાન અને સમક્યારિત્રરૂપ પૂરું મૂલ્ય આપીને જલદીથી પોતાના હાથમાં કરી લે. અર્થાત્ સમ્યકરત્નત્રયની પૂર્ણતારૂપ ધન વડે નિર્વાણરૂપી અનંત ધામને શીઘ હસ્તગત કરી લે, પ્રાપ્ત કરી લે.
શ્લોક-૨૩૫ अशेषमद्वैतमभोग्यभोग्यं निवृत्तिवृत्त्योः परमार्थकोट्याम् . अभोग्यभोग्यात्मविकल्पबुद्ध्या निवृत्तिमभ्यस्यतु मोक्षकांक्षा || આ વિશ્વ ભોગ્ય પ્રવૃત્તિલક્ષે, ત્યમ અભોગ્ય નિવૃત્તિએ; અભ્યાસ મુક્તિકાંક્ષી કરતા ત્યાગી દ્રય સમવૃત્તિએ. ભાવાર્થ – આ સમસ્ત સંસાર વાસ્તવમાં ભોગ્ય કે અભોગ્યની
