________________
પત્રાંક-પ૫૦
૧૧૫ નિમિત્ત રહા ? જિસ વીતરાગદેવસે હમારા મિથ્યાત્વ છૂટતા હો, ઉસી કેનિમિત્ત સે હમ મિથ્યાત્વ ગ્રહણ કરે, તો વહ તો દુકાનમેં ધંધા કરકે લૌકિક મિથ્યાત્વ હૈ, લેકિન યહ લોકોત્તર મિથ્યાત્વ હો ગયા. લોક સે આગે જા કરકે. વહાં સે તો છૂટને કા કોઈ રાસ્તા નહીં હૈ. જો તીરને કા કારણ હૈ, તીરને કા સાધન હૈ ઉસકો હી ડૂબાને કા સાધન બનાવે, ઠીક કરને કા સાધન કૌનસા બચા?ફિરતો કોઈ બચતા નહીં.
“ઐસા તીર્થકરાદિકા નિશ્ચય હૈ” દેખીયે ! ક્યા બાત હૈ ! તીર્થકર જેસે મહાપુરુષને યહ બાત સિદ્ધાંતિક તૌર સે રખી હૈ. હમ કહતે હૈસો બાત નહીં હૈ. યહતો તીર્થકરોને ભી યહ બાત કહી હૈ કિ ઐસી મિથ્યાત્વ કી ભૂલ કભી કરના નહીં. ઔર વહ હમેં તો સપ્રમાણ લગતા હૈ.” ઐસા તીર્થકરકા વચન હમકો તો સપ્રમાણ લગતા હૈ, હમ ઉસકો માન્ય કરતે હૈ, સન્માનિત કરતે હૈં. યહતો બાત રહી પહલી યાચના કી.
દૂસરી યાચના ભી કર્તવ્ય નહીં હૈ” રિદ્ધિ સિદ્ધિ કી બાત એક ઓર રહો, લેકિન સીધી યાચના કરે કિ હમેં કુછ મદદ કરો યહ ભી કર્તવ્ય નહીં હૈ. કોંકિ વહ ભી હમેં પરિશ્રમકા હેતુ હૈ” હમારી વર્તમાન અધ્યાત્મિક ઐસી સ્થિતિ હૈ કિ હમ હમારે ઉદય કા ભી પરિશ્રમ સહન કરને કે યોગ્ય નહીં રહે હૈં. અસહ્ય પરિસ્થિતિમેં હમ કુછ કર લેતે હૈ, વહાં હમારે પર કોઈ દૂસરા બોજ ડાલ દેવે યહતો ઉચિત નહીં હૈ. હમેં વ્યવહારકા પરિશ્રમ દેકર વ્યવહાર નિભાના, વહ ઇસ જીવકી સવૃત્તિકા બહુત હી અલ્પત્વ બતાતા હૈ.” (કોઈ) ભી મુમુક્ષુ અપને વ્યવહાર કો નિભાને કે લિયે, અપના વ્યવહાર નિભાને કે લિયે જ્ઞાની કો પરિશ્રમ દેને કી વૃત્તિ આતી હૈ કિ હમારા કામ ઉસકો સોંપ દેવે, તો યહ જીવ કી સવૃત્તિ કી બહુત અલ્પત્વ સૂચક હૈ ઉસકી જો આત્મહિત કી ભાવના હૈ, વહબહુત કમ હો ગઈ હૈ. તબ હી ઐસા ઉનકો ઐસા વિકલ્પ આતા હૈ. યહ જીવકી સવૃત્તિકા બહુત હી અલ્પત્વ બતાતા હૈ...”
ક્યોંકિ હમારે લિયે પરિશ્રમ ઉઠાકર આપકો વ્યવહાર ચલા લેના પડતા હો તો વહ આપકે લિયે હિતકારી હૈ, ઔર હમારે લિયે વૈસે દુષ્ટ નિમિત્ત કા કારણ નહીં હૈ, ઐસી સ્થિતિ હોને પર ભી હમારે ચિત્તમેં ઐસા વિચાર રહતા હૈ કિ જબ તક હમેં પરિગ્રહાદિકા લેના-દેના હો, ઐસા વ્યવહાર ઉદયમેં હો તબ તક સ્વયે ઉસ કાર્યકો કરના, અથવા વ્યાવહારિક સંબંધી આદિ દ્વારા કરના, પરંતુ મુમુક્ષુ પુરુષકો તત્સંબંધી પરિશ્રમ દેકર તો નહીં કરના; કયોંકિ વૈસે કારણ સે જીવકી મલિન વાસના કા ઉદ્દભવ હોના સંભવ હૈ.” કિતના સુંદર ન્યાય રખા હૈ! ક્યા કહતે હૈં કિ આપ હમેં તો પરિશ્રમ મત દો, લેકિન હમારે લિયે આપકો કોઈ પરિશ્રમ ઉઠાના પડે તો વહ આપકે લિયે