________________
૧૨૪
હ્રદયપ્રદીપ
यथा यथा
कार्यशताकुलं वै,
कुत्रापि नो नो विश्रमतीह चित्तम् । तत्त्वमिदं दुरापं, स्थितं सारविचारहीनैः ||३५||
तथा तथा
हृदि
(मालिनी) शमसुखरसलेशाद् द्वेष्यतां संप्रयाता,
विविधविषयभोगात्यन्तवाञ्छाविशेषाः
परमसुखमिदं यद् भुज्यतेऽन्तः समाधौ, मनसि सति तदा ते शिष्यते किं वदान्यत् ॥३६॥
***
