________________
મેક્ષમાળા-વિવેચન યેગ્યતા વધતાં આત્મજ્ઞાન થાય; તેથી તેમના અનંત કાળના દુઃખ નાશ પામે. માત્ર સ્વસ્ત્રીમાં જ વૃત્તિ રેકી સુશીલ બને, પરસ્ત્રીમાં વૃત્તિ જવા ન દે. કુટુંબના માણસેને સુધારે તેથી જનસમુદાયનું હિતકામ થાય. પુત્રને
ગ્ય કરી તેને ઘરને ભાર શેંપી પિતે નિવૃત્ત થઈ ઘર્મમાર્ગમાં પ્રવેશ કરે. અધિકાર હોય તે ડહાપણ વડે એટલે ન્યાયનીતિથી કુશળતાપૂર્વક વર્તી રાજાપ્રજાને ન્યાયનીતિવાન બનાવે અને એ રીતે ઘર્મનીતિને વિસ્તાર કરે. એ બધી મહત્તા કહી, પણ એ મહત્તા ચકકસ નથી. પહેલાં લક્ષમી વગેરે મેળવું, પછી આ રીતે દાન વગેરે કરીશ એમ નિર્ણય કર્યો હોય ત્યાં દેહ છૂટી જાય કે કંઈ થાય તે ઘારણે અધૂરી રહે. કદાચ લક્ષમી મળે તે પણ પૈસા છૂટે નહીં એવી સંસારમેહિની છે. તેથી ખરી મહત્તા તે શુદ્ધ પંચ મહાવ્રત પાળી મુનિધર્મ આરાધે તેમાં જ રહી છે.
શિક્ષાપાઠ ૧૭. બાહુબળ
ખરી મહત્તા કહ્યા પછી તે વિષે કથા કહે છે.
બાહુબળ પૂર્વભવમાં મુનિ હતા તેમણે પ00 મુનિઓનું વૈયાવચ્ચ કરેલું. કોઈનું માથું દાબે, વિહાર કરીને આવે ત્યારે પગ દાબે વગેરે સેવા કરતા. ભરત પણ પૂર્વભવમાં મુનિ હતા, તે બધાને આહાર-પાણ લાવી આપતા. તેના પુણ્યથી ભરત ચક્રવત થયા, છતાં સેવાથી બાહુબળે શરીરબળ વધારે મેળવ્યું.
