________________
૧૨૯
કયાં નથી? એની સાથે લડવામાં આપની જીત થવી બહુ મુશ્કેલ છે. સંભાળજે, કદાચ એવું ન થઈ જાય કે આપનું લશ્કર એમાં મળી જઈ આપનું અપમાન થાય અને રાજ પણ જાય, માટે આપ તેની પાસે જઈ સમાધાન કરે, વૃદ્ધ પુરૂષની સેવામાં અપમાન સમજશે નહિ.
આ સાંભળી ચિતન્ય રાજા હસીને બેલ્યા કે હું એ તમામ જાણું છું. જ્યાં સુધી સિંહ ગુફામાં ભર ઉંઘમાં પડે છે ત્યાં લગી વનમાં પશુઓને તોફાન કરવાની સગવડ મળે છે. ઘણું વખતથી ઉડતી ધૂળને શણવારમાં વરસાદ દબાવી દે છે. મારા સિવાય એ મોહની ખબર લેનાર બીજે છે કે? આટલા દિવસ ગમ ખાધી એ મારી ભૂલ થઈ. અન્યાયીની પાયમાલી કરવી એ મારું કર્તવ્ય છે. શું તમે નથી જાણતા કે હું મેહને તાબે હતું ત્યારે તેણે મારી કેવી ફજેતી કરી હતી ! એ ફજેતી ક્ષણે ક્ષણે મને યાદ આવે છે. હવે હું એ મૂર્ખ નથી કે પાછે એના તાબે થઈ ફજેતી કરાવું! આટલા દિવસ મારા પરિવારની મને ખબર નહતી, પણ વિવેક મંત્રીશ્વરનું ભલું થાઓ કે તેણે મને દુઃખથી છૂટવાને યુક્તિઓ અને સામગ્રીઓ બતાવી. હું મેહની સામે થઈ તેને નાશ કરવાને તૈયાર હતે પણ સારું થયું કે તેજ હવે સામે આવી ઉભે છે. હે સન્ધિપાલ, તમે ડીવાર ઉભા રહે, અને મારી સેનાનું પરાકેમ તે જુઓ કે ત્રણ લેકમાં પૂજાએલા મેહરાજાની કેવી દુર્દશા થાય છે. એટલું કહી ચૈતન્ય મહારાજે સદ્ગુરૂ સુભટની પાસે ભેરી (બ્યુગલ) વગડાવી સૈન્યને તૈયાર કર્યું. એ જ વખતે શાંતરસથી ભરેલ મનોનિગ્રહરૂપી અશ્વ, વૈરાગ્યના કેફમાં ઘુમતા રહેલા માર્દવ રૂપા ગજ, સરળતાથી શોભિત આજવરૂપી રથ અને તૃપ્તિ પામેલ સંતેષરૂપી પાયદળવાળું ચતુરંગિણ સૈન્ય, ક્ષમાબખર અને તારૂપ અનેક અસ્ત્ર શસથી તૈયાર બની સ્વાધ્યાયરૂપી નગારું બજાવતાં ભજનરૂપી શરણાઈઓ ગજાવતાં, વૈરાગ્ય રૂપી માર્ગમાં આગળ
૧૭
