________________
२४
इहलोए परलोए, जीविअ - मरणे अ आसंस-पओगे । पंचविहो अइआरो, मा मज्झ हुज्ज मरणंते ।। ३३ ।। काएण काइअस्स (स्सा), पडिक्कमे वाइअस्स वायाए । मणसा माणसिअस्स(स्सा), सव्वस्स वयाइ आरस्स ।।३४।।
वंदण-वय-सिक्खा-गारवेसु, सन्ना - कसाय - दंडेसु । गुत्तीस अ समिईसु अ, जो अइआरो अ तं निंदे ।। ३५ ।। सम्मद्दिट्ठी जीवो, जइ वि हु पावं समायर ( रे ) किंचि । अप्पो सि होइ बंधो, जेण न निर्द्धधसं कुणइ । । ३६।। तंपि हु सपडिक्कमणं, सप्परिआवं सउत्तरगुणं च । खिप्पं उवसामेई, वाहिव्व सुसिक्खिओ विज्जो ।। ३७ ।। जहा विसं कुट्ठायं, मंत-मूल-विसारया । विज्जा हणंति मंतेहिं, तो तं हवइ निव्विसं ।। ३८ ।। एवं अट्ठविहं कम्मं, राग-दोस - समज्जिअं । आलोअंतो अ निंदंतो, खिप्पं हणइ सुसावओ ।। ३९ ।।
कयपावो वि मणुस्सो, आलोइअ निंदिअ गुरु-सगासे । होइ अइरेग लहुओ, ओहरिअ - भरुव्व भारवहो ।। ४० ।। आवस्सएण एएण, सावओ जइ वि बहुरओ होई । दुक्खाणमंतकिरिअं काही अचिरेण कालेण ।।४१ ।।
,
आलोअणा बहुविहा, न य संभरिआ पडिक्कमणकाले । मूलगुण- उत्तरगुणे, तं निंदे तं च गरिहामि ।। ४२ ।।
तस्स धम्मस्स केवलिपन्नत्तस्स,
अओि मि आराहणाए, विरओ मि विराहणाए । तिविहेण पडिक्कंतो, वंदामि जिणे चउव्वीसं । ।४३।।
वंदित्तु सूत्र
