________________
(૧૪૩) માતાપિતાને મળવા માટે ગયેલ. ત્યાં તેમને ઘણો સમય વ્યતીત થયો. તેથી અહીં નગરના બીજા શ્રાવકોએ મળીને રત્નાવડ શ્રેષ્ઠીને કહ્યું કે ““હે મદ્ર ! તમારા જમાઈએ કરાવેલા જિનાલયમાં રાજાએ પૂજા માટે અર્પણ કરવા જે ધન કહ્યું હતું, તે દ્રવ્ય ધનનંદી આપતો નથી. તો પણ તમે તેની કેમ ઉપેક્ષા કરો છો ?' ત્યારે સાર્થવાહ કહ્યું કે-“અમારે દાનશાળાના અધિકારી સાથે વેપાર સંબંધી ઘણું કામ પડે છે, માટે તેની સાથે વૈર કરવું મને રુચતું નથી.” ત્યાર પછી કેટલાક દિવસે સુવર્ણરુચિ પોતાના દેશમાંથી તે નગરમાં આવ્યા. તેમણે તે વૃત્તાંત જાણીને પોતાના સસરાને કંહ્યું–“દેવદાયના લોપ કરનાર ધનનંદીની તમે આજ સુધી કેમ ઉપેક્ષા કરી ?” સાર્થવાહે ઉત્તર આપ્યો કે- “હે ભદ્ર ! ધનનંદી અતિદુષ્ટ અને ચાડિયો છે, અને હાલમાં તો તે રાજાનો પ્રિયપાત્ર બન્યો છે, માટે તેની સાથે વૈર કરવાથી મોટા અનર્થમાં આવવું પડે. તેથી તમારે પણ કાંઈ કહેવું નહીં. વળી હે વત્સ ! મુક્તિ પદ પામેલા તીર્થકરોને દ્રવ્યની કઈ આવશ્યકતા છે ? તે તો વીતરાગ છે, માટે મહોત્સવ આદિ કરવાનું કાંઈ પ્રયોજન નથી.” તે સાંભળીને સુવર્ણરુચિએ કહ્યું કે-“હે તાત ! અનર્થના ભયથી દેવદ્રવ્યના લોપ કરનાર ધનનંદીની ઉપેક્ષા કરીએ, તો શક્તિ છતાં દેવદ્રવ્યના વિનાશની ઉપેક્ષા કરવાથી આપણને ભયંકર અનર્થભરી પરંપરા પ્રાપ્ત થાય, માટે આ તમારું કથન સર્વથા અયોગ્ય છે. તે ધનનંદી દ્વેષને લીધે જે કરવું હોય તે કરે, પરંતુ હું તો મારી શક્તિ પ્રમાણે પ્રયાસ કરીને દેવદાય વાળીશ. અને આજ સુધીનું ચઢેલું દ્રવ્ય પણ લઈશ.” એ પ્રમાણે કહીને સુવર્ણરુચિ રાજા પાસે ગયા. અને કહ્યું કે-“હે સ્વામિન્ ! મે કરાવેલા જિન પ્રાસાદની પૂજા માટે આપે દાનશાળામાંથી જે દાય (કર) કરી આપવાનો નક્કી કરી આપ્યો છે, તે ધનનંદીએ તોડી નાખ્યો છે' તે સાંભળીને રાજા ધનનંદી ઉપર અતિ કોપાયમાન થયા. તેને પકડાવીને કેદમાં નાખ્યો. પછી જેટલા
