________________
(૧૧૦) ગયા. રાત્રિએ ચોરોએ મામાને ઘરે ધાડ પાડી. નિષ્ણુણ્યક જ્યાં જાય તેના ઘરે ચોર અને અગ્નિ આદિના ઉપદ્રવો થવા લાગ્યા.
ત્યાંથી તાપ્રલિપિ (તામિલ) નગરીમાં શ્રી વિનયંધર શેઠને ત્યાં જઈને રહ્યો. તેમને ત્યાં કેટલાંક દિવસ પછી ચોરોની ધાડ પડી. ત્યાંથી પણ કાઢી મૂકયો.
કેટલાંક સમય પછી શ્રી ધનાવહ શેઠ સાથે જહાજ (વહાણ) દ્વારા જળમાર્ગે અન્ય કોઈ દ્વિીપમાં ગયો. પાછા વળતાં સમુદ્રમાં ઝંઝાવાતનો ઉપદ્રવ થતાં વહાણ ભાંગ્યું. પાટીયું હાથમાં આવવાથી સમુદ્ર કાંઠે આવ્યો. ગામના નાયક (ઠાકોરે આશરો આપ્યો. કેટલાંક દિવસ પછી ઠાકોરના ઘરે ધાડ પડી ને ઠાકોરને મારી નાંખ્યો. નિપુણ્યકને ઠાકોરપુત્ર સમજીને ચોરો એ તાની પલ્લીમાં લઈ ગયા. તે જ રાત્રિએ બીજા પલ્લીપતિ ચોરોએ નિપુણ્યકવાળી પલ્લીનો વિનાશ કર્યો, નિપુણ્યકને અતિદુર્ભાગી સમજીને ચોરોએ તેને કાઢી મૂકયો.
એ રીતે ચોરોનો ઉપદ્રવ જળનો ઉપદ્રવ, અગ્નિનો ઉપદ્રવ તેમ જ સ્વ અને પરપક્ષ આદિના અનેક મહાઉપદ્રવોના કષ્ટો સહન કરતાં નવસો નવાણું (૯૯૯) ભિન્ન ભિન્ન સ્થળે ભટકતાં મહાદુઃખ પામ્યો.
જંગલમાં પરિભ્રમણ કરતાં દિવ્ય પરચો ધરાવતા શ્રી શૈલકયક્ષના મન્દિરમાં પહોંચ્યો. એકવીશ (૨૧) ઉપવાસથી ઉપાસના કરી યક્ષને પ્રત્યક્ષ કર્યો. યક્ષ બોલ્યો તે ભદ્ર ! મારા સમક્ષ નિત્ય સુવર્ણ પીંછાવાળો મયૂર નૃત્ય કરશે. નૃત્ય કરતાં તેનાં ખરી પડેલા પીંછા તારે લઈ લેવાં. પ્રતિદિન પીંછા લેતાં નવસો (૯૦૦) પીંછા એકત્રીત થયા. સો (૧૦૦) પીંછા હજી બાકી છે. એ સો પીંછા કયારે ખરશે ? અને એ લેવા માટે મારે કેટલા દિવસ સુધી આ
