________________
१४२ श्रीमुनिसुन्दरसूरिविरचितः । उपादित्सोपेक्षा प्रभवति जिहासाऽपि च यतः
प्रमाणं तत् ज्ञानं व्यपगतविवादं मम परैः । उपागामि ज्ञानं खमपि न तथा कैश्चन नु य
स्कृतोपेक्षं त्वय्यप्यफलमिति नासाधु तदपि ॥९॥ वदन्तो याथात्म्यात्प्रामितिविषयं वस्तु सकलं
त्वयाऽर्हन ये भङ्गा निखिलविदुषा सप्त गदिताः। न वादीन्द्राः केचिद्बहुविधकुतक्कोंडुरगिरोऽ प्यतिक्रान्त्यै तेषां दधति जलधीनामिव बलम्॥१०॥ । नया मिथो मत्सररीणगोचरा
यशो लभन्ते गगनाम्बुजस्य थे। त एव तत्त्वार्थमया वचस्तव
प्रपद्य मैत्री दधतेऽङ्गिसङ्घवत् ॥१॥ निवर्त्तते नैव कुदेवकुग्रहो
विना वदुक्तावगमाद्यथायथम्। न तन्निवृत्तिं च विना स तत्परे
कथं निरस्यं वितरेतराश्रयम् ॥ १२ ॥
