________________
પાપ આડે આવ્યાં
૩૮૧ કરતા હતા. આ રાજા ઘણે જ પ્રતાપી, પરાક્રમી, તેજસ્વી, વિચક્ષણ અને ધર્મપરાયણ હતે.
- આ રાજાને વેગવતી નામે રાણી હતી. રૂપ અને સૌન્દર્યમાં તે સમયે તેની કોઈ જોડ નહોતી. તે સુશીલ, અને પતિવત્સલા હતી.
આ સિંહગુપ્તને એક માનીત મંત્રી હતા. વિદ્યાસાગર તેનું નામ હતું. નામ પ્રમાણે જ તે ખરેખર વિદ્યાઓને મહાસાગર હતા.
રાજા-રાણુ બંનેને અપાર સુખ હતું. ખૂબ જ ઐશ્વર્ય ને વિભવ તેમને મળ્યાં હતાં. યૌવન પણ બંનેનું થનગનતું હતું અને બંને સદાય નિરોગી રહેતાં હતાં.
લગ્ન કર્યાને ઘણે સમય થઈ ગયે હોવા છતાં વેગવતીને કોઈ સંતાન પ્રાપ્ત થયું હતું. આથી તે ચિંતાતુર રહેતી હતી અને આ ચિંતામાં તેનું લાવણ્ય મુરઝાતું જતું હતું.
પત્નીને આ રીતે સદાય ઉદાસ રહેતી જેઈસિંહગુપ્ત તેનું કારણ પૂછયું.
રાજન ! આપના શાસનમાં દુખ તે કોઈ વાત નથી.. પરંતુ આ આપણા રાજવૈભવને આપણા પછી ભગવશે કોણ? સંસાર માંડયાને આપણને ઘણે સમય વ્યતીત થઈ ગયો, છતાંય હજી તેને કોઈ વારસદાર જગ્યા નથી, એ વિચારથી જ મારુ મન હમેશ ઉદાસ રહે છે. રાણીએ નિખાલસભાવે કહ્યું.
