________________
૩૭૫
આચાર્યશ્રી હરિફેણ સૂરિજી સાથે દોરી જાય છે અને બંનેને નાશ નેંતરે છે. આવા મૂઢ જને સંસારને પાર પામી શકતા નથી.
કેટલાક સદ્દગુરુ હીન ભક્તિહીન મૂખ આમાઓ અપ્રમેય સ્વાર્થ સિદ્ધિને આપનાર વિવેકરૂપ માણિકયનો ત્યાગ કરીને બાહ્યાડંબરવાળા મતમાં જોડાય છે. મૂઢ મનવાળા માન. આમ અનેક દુષ્ટ મને ભજે છે.
જેમ અગાધ સમુદ્રમાં પડી ગયેલા મહા મૂલ્યવાન કિમતી રત્નને ફરીથી પ્રાપ્ત કરવું કઠીન છે, તેમ મનુષ્યને આ સંસારે સમુદ્રમાં બોધી રત્નને પુનઃ પ્રાપ્ત કરવું દુર્લભ છે.
માનવને આ જગતમાં સુર, અસુર અને રાજાઓનું અધિપત્યપણું તેમજ ઈન્દ્રપદ પામવું સુલભ છે. સૌભાગ્ય, ઉત્તમકુળ, શૂરવીરતા, કળાઓ, રૂપલાવણ્યમયી અંગનાઓ, ત્રલોકમાં સર્વપ્રિય એવી વસ્તુઓ સહેલાઈથી મળે છે, પરંતુ સર્વોત્તમ અને સર્વશ્રેષ્ઠ એવા સબેધિ રત્નને પ્રાપ્ત કરવું અત્યંત દુર્લભ છે.
જેના હૃદયમાં હમેશાં સુબેધરૂપ દીપક પ્રકાશે છે એ જ્ઞાની, આ દિવ્ય ભાવનાઓ વડે હમેશાં અતીન્દ્રિય એવા અક્ષયસુખને પ્રાપ્ત કરે છે.
આ બારે ભાવનાઓ મુક્તિરૂપી લક્ષમીની સખીઓ છે. સુજ્ઞ જનોએ તેની સાથે સખ્યપણું સાધવું જોઈએ. ' હે ભીમસેન નરેશ! તમે આ બારે ભાવનાનું નિત્ય સેવન કરે અને મુક્તિ સુખને વરે.”
