________________
ભાગ્ય પલ્ટા
૨૪૫
:
કાણું મા ? માતા વહેલી સવારથી અમને ઊંઘતા મૂકીને કામે ગઈ છે. એ તેા હવે સાંજના જ આવશે.’ દેવસેને કીધું.
6
કયાં કામ કરે છે એ બેટા ?' વિજયસેને પૂછ્યું. કામ તે! એ એ ચાર જણાતુ કરે છે. અત્યારે તે નગરશેઠની હવેલીએ હશે. તેમને ત્યાં કઈ માટે ઉત્સવ થવાનેા છે, એટલે હમણાં તેને ખૂબ જ કામ રહે છે. બિચારી ! મારી મા તે અધમૂઓ થઈ ગઈ છે!” દેવસેને ભારે નિ:શ્વાસ નાંખીને કહ્યું.
હવે બેટા ! એમને કામ નહિ કરવું પડે હાં, તમને પણ હવે દુઃખ નહિ પડે. ચાલે!, આપણે સૌએ રાજમહેલમાં જવાનું છે. ત્યાં તમે ખૂબ ખાજ, ખૂબ રમજો, સારાં સારાં કપડાં પહેરજો. અને ખૂબ ખૂબ ઊંઘો. તાજામાજા થજો. ને હેર કરો,’વિજયસેને કુમારેાને આશ્વાસન આપ્યું.
હે... પિતાજી ! હવે અમને ખુબ ખાવાનું મળશે ?’ કેતુસેને પૂછ્યું. ત્યાં દેવસેન ખેલી ઊઠયા :
* પિતાજી ! આ વડીલ કેણુ છે? એ આપણને તેમને ત્યાં કેમ લઈ જાય છે ?'.
<
બેટા ! એ તારા માસા છે. આ નગરના રાજાધિરાજ છે. તેએ આપણને તેડવા આવ્યા છે.’ ભીમસેને ખુલાસે કર્યાં, કુમાર તા આ જાણી આનંદમાં આવી ગયા. ને હસતાં હસતાં વિજયસેનને ભેટી પડયા, વિજયસેને વ્હાલથી અને કુમારાને પંપાળ્યા. કેતુસેનને પેાતાના હાથમાં તેડી
