________________
૧૯૬
ભીમસેનચરિત્ર છે. માણેક છે. અમારી સાથે તું પણ એ ખાણોમાંથી તે
ધી કાઢવા મહેનત કરજે. ખાજે-પીજે અને રહેજે અમારી સાથે જ. આપણું કામ સફળ થશે એટલે તને પણ હું, તું તારું કાયમ માટે દળદળ ફેડી શકે તેટલું મહેનતાણું આપીશ. માટે ભાઈ ! તું એ માટે ચિંતા ન કર. પ્રભુનું નામ લઈ અત્યારથી જ તું અમારી સાથે ચાલ. શેઠે સક્રિય આશ્વાસન આપ્યું.
ભીમસેન એ રાતે શેઠના તંબુમાં જ સૂઈ ગયે સરસ મજાના ખાટલા ઉપર સુંવાળું સુંવાળું અને પિચું પોચું ગાદલું પાથરેલું હતું. માથાને ટેકવવા એવા જ મજાના બે ઓશીકાં હતાં. ઓઢવા માટે રજાઈ હતી. અને તંબુના, ઉપરના છિદ્રોમાંથી ચંદ્રના કિરણે અમૃતધાર રેલાવી રહ્યાં હતાં.
ઘણુ બધા સમયે સૂવા માટે આ રીતની સગવડ ભીમસેનને મળી હતી. શરીર લંબાવતા જ તેને રાહત થઈ. દુખતાં હાડકાંઓને આરામ મળે. અને ચંદ્રને નીરખતે. એ વિચારે ચડી ગયે.
વિચારમાં તેને સુશીલા અને બાળકની યાદ પણ આવી. એઓ શું આ રીતે સૂતાં હશે ? ના. ના. આવું સુખ ક્યાંથી મળે તેઓને ? મારી નજરે તે તેઓને મેં જોયાં છે. બિચારાં! કેવી કંગાળ હાલતમાં જીવતાં હતાં. ! અંગે અર્ધા ભાગનાં બધાં ઉઘાડાં હતાં. અને ઠંડીથી ધ્રુજી રહ્યાં હતાં. તેઓ એવાં દુઃખમાં સબડતાં હોય અને મારાથી .
