________________
કે નકામે ગયે નહિ, મેટાએ જે કર્યું છે એ ઠીક જ હશે. મારે પણ આને મદદ નહિ કરવી. એમ નક્કી કરી તેણે ભીમસેનને નને ભણી દીધે.
“રાજન ! આ આપે શું કીધું? આપ મને કામ નહિ આપી શકો? અરેરે! હવે મારું શું થશે ? પણ ભીમસેનને આ વિલાપ સાંભળવા જિતશત્રુ ત્યાં ઊભો ન હતે. એ તે ના પાડીને તરત જ ચાલ્યા ગયા હતા.
એક માછલુ જોર કરીને માછીમારના કઠોર હાથમાંથી છટકી ગયું. પણ તે ન બચી શકયું. ત્યાંથી છટકી એ જાળમાં ફસાયું. એ જાળને પણ તેણે તેડી નાંખી અને ફરી મુક્ત થયું. પણ મુક્તિ તેના નસીબમાં હતી જ નહિ. ત્યાંથી આઝાદ થયું તે બગલાએ તેને ચાંચમાં પકડી લીધું. અને મરી ગયું.
હાથીના કુંભસ્થળે ઉપર માવત અંકુશ મારતે હતે. અંકુશના મારથી ત્રાસીને તેમણે નવું રૂપ ધારણ કરવાનું મન થયું. અને નારીના વક્ષસ્થળ ઉપર તે બેઠા. પણ હાય! ભાગ્ય ! ત્યાં પણ એ બિચારા શાંતિ ન પામ્યા ! પુરુષના નખથી ભેદાયા અને હાથથી અમળાયા!
ચંદ્રમાં કલંક, કમળનાળમાં કંટક, યુવતિને સ્તનભાર, કેશસમુહમાં પકવતા, સમુદ્રના જળનું અપેયપણું, પંડિતની નિધનતા અને પાછલી વયે ધનવિવેક. ખરેખર ! વિધાતા આ બધું જોતાં નિવિવેકી જ જણાય છે!
