________________
સ્વામી શ્રી રામદાસ (કનહનગઢ કેરળ) માઈલ ચાલીને આવ્યા હોવાથી માત્ર એક રાત્રિ પૂરતા ત્યાં રહેવા દેવાની દરખાસ્ત પણ તેણે ન સ્વીકારી, એટલે બંને તરત ત્યાંથી નીકળી ગયા. સાધુરામ ઈન્સ્પેકટરની ભાષા અને વ્યવહારથી ખૂબ રોષે ભરાયા હતા, તેથી રસ્તામાં ગાળોનો વરસાદ વરસાવવા લાગ્યા. રામદાસના સમજાવ્યા છતાં એકાદ કલાક સુધી આ વાફપ્રવાહ ચાલતો રહ્યો. રામદાસ તો પછી ચુપચાપ સાંભળતા રહી રામની સૃષ્ટિની વિચિત્ર લીલાને પૂરી શાંતિથી જતા રહ્યા.
પોંડિચેરીમાં જેમ આધ્યાત્મિક સાધકોનું આકર્ષણ શ્રીઅરવિંદ, તેમ તિરુવણામમાં શ્રી રમણ મહર્ષિ. તિરુવરણામલેમાં અરુણાચલ પર્વતની તળેટીમાં મહર્ષિ રહેતા હતા. રામદાસે ત્યાં જઈ તેમનાં દર્શન કર્યા. આ આશ્રમનું સ્થાન ખરેખર બહુ પવિત્ર હતું. મહર્ષિના મુખ પર ગાઢ શાંતિ હતી. વિશાળ આંખોમાં એવો નિહેતુક પ્રેમ હતો કે જે જે ત્યાં આવતા તે અજબ શાંતિ અને આનંદમાં ડૂબી જતા. મહર્ષિ અંગ્રેજી જાણતા હતા, તેથી રામદાસે તેમને હાથ જોડી પ્રાર્થના કરી, ‘‘ભગવન્! આ દાસ પર કૃપા કરો. એ માત્ર આપના આશીર્વાદ જ યાચે છે.''
મહર્ષિએ પોતાની તેજસ્વી દષ્ટિ રામદાસ તરફ ફેરવી અને જાણે એ દષ્ટિ વાટે જ રામદાસમાં શક્તિસંચાર કરતા હોય એમ બેત્રણ મિનિટ સ્થિર નજરે જોઈ રહ્યા. પછી ડોકું ધુણાવ્યું. રામદાસમાં કોઈ અનિર્વચનીય આનંદ ઊભરાવા લાગ્યો અને આખું શરીર પવનથી પાંદડું કંપે એમ કંપવા લાગ્યું. તે પછી મહાત્માની રજા લઈ બંને પોતાને મુકામે પાછા ફર્યા.
