________________
લેખક તરફથી સંસાર સાગરમાં ડૂબી ડૂબીને મારી જિંદગીનો કાગળ એટલો પલળી ગયો છે કે તેમાં ગઈકાલનું કંઈ વાંચી શકાય એમ નથી અને આવતીકાલ વિષે કંઈ લખી શકાય એમ નથી. તેમ છતાં જિંદગીની દાસ્તાનને અને વીતેલી યાદગાર ક્ષણને હૃદયના પિંજરામાં જકડીને રાખવી હવે તો સંભવ નથી.
મુંબઈ મહાનગરમાં દરરોજ હજારો લોકો અનેક આશા સાથે જિંદગીના સફરને નવો માર્ગ આપવા આ શહેરમાં પ્રવેશ કરે છે. રવિવાર, તા. ૦૯.૦૯.૦૧ના દિવસે આવવાવાળા હજારો લોકોમાં એક હું પણ હતો. જિંદગીમાં કંઈક બનવા માટે, મેળવવા માટે, માતાપિતાના સપનાને સાકાર કરવા માટે જ હું મુંબઈ આવ્યો હતો અને મને મળી પણ ગયું.
બસ... બસ... મળી ગયું મને. પાંચ-પાંચ વર્ષ સુધી ભણીને વિધિવત્ કરેલો અનેક ગ્રંથોનો અભ્યાસ પણ જેના વિના અધૂરો હતો, તે મને મળી ગયું. અધ્યાત્મ ગ્રંથોના અભ્યાસની સૂચિમાં આત્મસિદ્ધિ શાસ્ત્ર ન હોત તો આ કાળમાં એકાંતવાદી મિથ્યાદષ્ટીને સરળભાષામાં અનેકાંતની સમજણ કોણ આપત?
બસ.. એકાંતથી અનેકાંત તરફ લઈ જનારું સરળતમ તથા રહસ્યમય ગ્રંથ શ્રીમદ્ કૃપાળુદેવની આ કાળના ભોળા જીવોને માટે અદ્ભૂત તથા અનન્ય ભેટ છે. તે જ મને મળી ગયું. એકલા નિશ્ચયથી
14
