________________
એ બધા દલાલનાં તોફાન પાલિતાણામાં આગમમંદિરની અંજનશલાકા ને પ્રતિષ્ઠા ભવ્ય રીતે કરાવી, પૂજ્ય આચાર્ય મહારાજ સાથે વિહાર કરી, અમે કપડવંજ આવ્યા. કપડવંજ ઘણું જ શ્રદ્ધાળુ ને ભક્તિથી વિનમ્ર. કદી ન ભૂલાય એવો અહીંના યુવાનોનો ઉત્સાહ અને પ્રેમ. એમણે ઘણા જ આનન્દ અને ઉમંગથી પૂજ્યશ્રીનું સ્વાગત કર્યું.
આ દિવસોમાં, પૂજ્ય આગમોદ્ધારક આચાર્યશ્રી આનન્દસાગરસૂરીશ્વરજી મહારાજની તબિયત નરમ રહેતી હતી. વૈદ્યો તરફથી માત્ર પ્રવાહી પદાર્થો લેવાનું સૂચન મળ્યું હતું, એટલે બપોરે તેઓશ્રી ઘણું કરીને ચા જ લેતા. આથી બપોરે એક ગૃહસ્થને ત્યાં હું ચા લેવા ગયો. - ઘરનાં માણસે કોઈકે, લગ્નપ્રસંગમાં જવાની ઉત્સુકતામાં હતાં. હું ચા વહોરી જલદી આવો રહ્યો. ચા મહારાજશ્રીને આપો ને તેઓ વાપરી ગયા.
આ વાતને દશ મિનિટ પણ પૂરી ન થઈ ત્યાં ઉતાવળે પગે એક બહેન આવ્યાં. આવીને એ તે કાકદિ કરવા લાગ્યાં, માફી ભાગવા લાગ્યાં, પિતાની ભૂલ માટે પશ્ચાત્તાપ કરવા લાગ્યાં !
- બહેનની આ વ્યગ્રતા જોઈ હું દિગૂમૂઢ બની ગયો. મેં પૂછ્યું : “બહેન! શું છે? આ ધમાલ શું ને માફી શાની ?”
“કેમ સાહેબ! આપને ખબર નથી. ચામાં ખાંડને બદલે મીઠું નંખાઈ ગયું છે તે ?” એમણે જરા ધીરા બની, વાતને ઘટસ્ફોટ કર્યો..
