________________
૮૫
જ્ઞાનસાર
આ સમ્યકત્વની અનુભૂતિ પછી જ જન્મ-મરણના ફેરા નકકી થાય. આ સમ્યકત્વ પછી ગમે એ પાપી હોય તે પણ એ અધપુગલ પરાવર્તામાં તે મોક્ષે જાય જ.
પુદ્ગલપરાવર્ત એટલે આ ચૌદરાજકમાં જીવ એક ઠેકાણેથી મરીને, ભમીને પાછો એની બાજુમાં આવે, એમ કરતાં કરતાં ચૌદરાજકનું ચકકર પૂરું કરે ત્યારે એક પુગલપરાવર્ત..
ચોપાટીમાં જન્મ લીધે પછી પાયધુનીમાં જન્મ લે એમ નહિ, પણ પાટીમાં જે ઠેકાણે જન્મ લીધે એની બાજુમાં હજારે ભવ ભમી ભમીને આવે અને ત્યાં જન્મ લે. એમ કરતાં કરતાં ચૌદરાજલકના બધા પ્રદેશે પૂરો કરે ત્યારે એક ચકકર પૂરું થાય.
હબકી જવા જેવી વાત છે! પણ ના. સમ્યકત્વ થાય પછી એ જીવના ભવ નકકી થાય. સમ્યકત્વ થયા પછી વધારેમાં વધારે અર્ધપુદ્ગલપરાવર્તમાં તો આ જીવ મેસે જવાને જ. “ : કેઈ જીવ પ્રગતિના માર્ગે તીવ્રતાથી જતે હોય, સાધના ઉત્કૃષ્ટ કરતે હોય તે સાત કે આઠ ભાવમાં પણ મોક્ષે જાય, નહિતર છેવટે અર્ધ પુદગલપરાવર્તમાં તે જાય, જાય અને જરૂર જાય.
" આવું સમ્યકત્વ જેને થાય એ જીવને શુકલપક્ષી કહેવાય.
. જે ઘડીથી આત્મામાં આ જાતની સમ્યકત્વની અનુભૂતિ થઈ તે સમયથી એ શુકલપક્ષમાં આગળ વધી રહ્યો છે.
