________________
ભગવાનની મૂર્તિની પાસે એક અખંડ દીવો હંમેશાં પ્રકાશ રહે છે. ભગવાનના દર્શન કરીને હવે ગૂઢ મંડપમાં આવીએ ત્યારે ત્યાં શ્રી અંબિકાદેવીની પાષાણમય પ્રતિમા તથા ધાતુની અન્ય ૪ મૂર્તિઓ નજરે પડે છે. તેમાં એક શ્રી સુમતિનાથ ભગવાનની પ્રતિમા છે. આ પ્રતિમાં વિ. સં. ૧૫૩૬માં પાટણ નિવાસી સંઘવી ધનપતિ ભરાપેલીથી લાવેલા. તે ખૂબ જ મનોહર છે. પાષાણની બીજી બે મૂતિઓ શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવાનની છે જે કાયોત્સર્ગ ધ્યાનમાં ઊભી રહેલી મૂર્તિઓ છે. તે બંને મૂતિઓ પણ ખૂબ જ સુંદર અને આકર્ષક છે. તેમની નીચેના ભાગ પર પથ્થર જડેલ હોવાથી તેના પર લેખ વાંચી શકાતું નથી. અહીં ધાતુની એક બીજી મૂર્તિ છે, તે પર વિ. સં. ૧૧૪૭ ને લેખ છે. આ લેખ મૂર્તિની પાછળના ભાગ પર કેતરાયેલું છે.
સભામંડપની છતમાં આગળના થાંભલા પર નૃત્ય કરી રહેલા જુદા જુદા પ્રકારની શિલ્પની ઉત્તમ આકૃતિઓ છે. તેથી આગળના થાંભલા પર સુંદર તેમજ કલાત્મક એક તિલક તેરણ છે અને બહારના ભાગમાં એક બાજુ તારણ મળીને કુલ ૮ તોરણે છે. આ કારણે આ મંદિરને નવ તોરણવાળું મંદિર પણ કહેવામાં આવે છે. સભામંડપમાં પીળા પથ્થરના પ૪૪ ફૂટની ઊંચાઈવાળા ચાર પટ છે. તેમાં ત્રણ પટે નંદીશ્વર દ્વીપના તથા એક પટ શત્રુંજય તથા ગિરનારને. છે. ચારે પટ પર સં. ૧૫૧૮ના લેખે છે. શત્રુંજય અને ગિરનારને પટ શિલ્પકલાની દષ્ટિએ અત્યંત મનોહર તેમજ ઉત્કૃષ્ટ છે. પ્રભુનાં દર્શન કરીને યાત્રાળુ બાવન કુલિકાઓના દર્શનાર્થે જાય છે. બધી
૧. જૈન લેખ સંગ્રહ, ખંડ ૩, લેખાંક ૨૧૨૦. ૨. વહીખંડ ૨, લેખાંક ૨૧૨૪.
