________________
૨૨
કરીને સૂરિજી મહારાજે સંઘપતિને આ અધિષ્ઠાયકની મૂતિને બહાર સ્થાપિત કરવાને માટે કહ્યું. શ્રી સ ંધે સૂરિજીની સમક્ષ મૂર્તિ ઉપાડીને બહાર લઈ જવાના પ્રયાસ કર્યાં. પરંતુ મૂતિનું વજન એટલું બધું વધી ગયું કે તે ઊંચકવાને સંધ અસમર્થ થયા. સૂરિજીએ તે સમયે ચમત્કાર બતાવી મૂર્તિ પર વાસક્ષેપ નાખ્યા અને તેથી મૂર્તિ ફૂલ જેવી હલકી થઈ ગઈ. ત્યારે શ્રી સંઘે સભામ`ડપના આગળના ભાગમાં તેની સ્થાપના કરી. શ્રી સૂરિજી તથા સૌંધ મદિરની બહાર આવીને પેાતપેાતાના સ્થાને ચાલ્યા ગયા. ખીજે દિવસે પ્રાતઃકાળે જ્યારે પૂજારીએ મ`દિર ઉધાડયુ તા તેને જૈવજીની મૂર્તિ પોતાના મૂળ સ્થાન પર જોઈ. તેને નવાઈ લાગી ને તે દોડતા દોડતે પહેાંચ્યા સંધની પાસે. સંધ તથા પૂજારી મળીને આચાર્ય મહારાજ પાસે પહેાંચ્યા અને બધી હકીકત કહી સંભળાવી. સંધ સહિત સૂરિજી મહારાજ મદિરમાં પધાર્યા અને ભૈરવજીને મધુર વાણીમાં ઉપદેશ દીધા કે “ભૈરવજી ! પ્રભુની પ્રતિમા પાસે બેસીને પ્રભુને · અવિનય કરવેશ ઉચિત નથી, તેથી હું અધિષ્ઠાયક ! આપ બહાર પધારી.' આટલું કહીને શ્રી સૂરિજી મહારાજે પોતે ભૈરવજીની મૂર્તિ ઉપાડીને બહાર સ્થાપિત કરી. ત્રીજે દિવસે પણું ભૈરવજીની મૂર્તિ ફરી પાછી મંદિરના ભાગમાં બેસી ગયેલ દેખાઈ. પરંતુ તેમાં ઘેાડા ફેરફાર હતા. આ વખતે ભૈરવજીની મૂર્તિ નું માથું પ્રભુનાં ચરણામાં ઝૂકેલ હતું. આ ઘટનાને જોઈ શ્રી સુરિજી આશ્ચર્યમાં ગરકાવ થઈ ગયા અને વિચારવા લાગ્યા કે આ કોઈ હઠીલે દેવ છે, ખીજું કાંઈ નહીં. મૂર્તિને ઉપાડવા લાગ્યા તા ફરી વજન વધી ગયું અને તેમને પ્રયાસ નિષ્ફળ ગયા. શ્રી સૂરિજી ગ`ના સાથે કેટલાક મત્રા ખેલ્યા અને ભરવજીની મૂર્તિ ઘેાડા જ સમયમાં તે જન્મહારના ભાગમાં સ્થાપિત થઈ ગઈ. શ્રી સુરિજીએ ત્રાંબાની એ મેખ બનાવરાવી મૂર્તિના માથામાં ખાડી દીધી. ભૈરવજીની આ મૂર્તિ અત્યંત ચમત્કારી છે.
