________________
सुरनररिद्धी.निय किंकरिव्व गेहंगणंमि कप्पतरू । सिद्धिसुहंपि च करयल-गयं व वरसीलकलियाणं ॥६६॥
શ્રેષ્ઠ શીલ પાળનાર દેવમનુષ્યની રિદ્ધિ પોતાના ચાકરની જેમ સેવે છે. કલ્પવૃક્ષ તેના ઘરના આંગણે આવી રહે છે. અને મોક્ષસુખ પણ તેના હસ્તગત જેવા જ થઈ રહે છે. મતલબ સમસ્ત સુખ શીલવંતને સુલભ છે. ૬૬ सीया-देवसियाणं, विसुद्धवरसीलरयणकलियाणं । भुवणच्छरियं चरियं, समए लोएवि य पसिद्धं ॥ ६७॥
વિશુદ્ધવર શીલરત્નને ધરનારી એવી સીતા અને દેવસિકા (દેવસેના) નાં જગતને ચકિત કરી નાંખે એવાં ચરિત્ર શાસ્ત્રમાં અને લોકમાં પણ પ્રસિદ્ધ છે. (મહાસતી સીતાના પવિત્ર શીલના પ્રભાવથી ગગનતલસ્પર્શી અગ્નિ પણ જળ રૂપ થઈ ગયો હતો તે અને દેવસેનાએ પોતાનો પતિ પરદેશ ગયે છતે તેના પવિત્ર શીલનો ભંગ કરવા માટે આવેલ ચાર વ્યવહારીના પુત્રોને શીલના પ્રભાવથી ઊલટા છેતરી સ્વશીલની રક્ષા કરી પ્રસંગે તેમને પણ ધર્મ યુક્તિથી પ્રતિબોધી તેવા કુચ્છેદથી મુક્ત કર્યા હતા. અને છેવટે પોતે પણ વૈરાગ્યથી પ્રવ્રજ્યા અંગીકાર કરી કેવળજ્ઞાન પામી મોક્ષે ગઈ. તે વાત પ્રસિદ્ધ છે.) ૬૭. विसयाउरे बहुसो, सीलं मणसावि मइलियं जेहिं। ते नरय दुहं दुसहं, सहति जह मणिरहो राया ॥ ६८॥
' જેમણે વિષયાતુર બનીને મનથી પણ શીલરત્નને અનેકવાર श्री पुष्पमाला प्रकरण
