________________
१८
'तत्वरुचि' टीकया परिमंडिता விவிகைகைகககககககககககககக * अवतरणिका :
कुतीर्थिकजनतारकं जिनवरमुपालम्भयन्नाह* भावार्थ : કુતીર્થિકોને તારનારા તીર્થકરને હવેના શ્લોકમાં ઉપાલંભ આપે છે. शरण्य ! कारुण्यपरः परेषां, निहंसि मोहज्वरमाश्रितानाम् । मम त्वदाज्ञां वहतोऽपि मूर्ना, शान्तिं न यात्येष कुतोऽपि हेतोः ।। ५ ॥
* अन्वय:
हे शरण्य ! आश्रितानां परेपां मोहज्वरं कारुण्यपरः (त्वं) निहंसि, त्वदाज्ञां मूर्ना वहतोऽपि मम एप कुतोऽपि हेतोः शान्तिं न याति ।। * शार्थ :
शरण्य! ॥२५॥ ४२वा योग्य ! • मूर्जा मस्त 43 - कारण्य=[ ३५j
" वहतः पडन २०i मेवा पर=श्रेष्ठ
" मम मारा , + आश्रितानां=श२५॥गत मेवा
+ एषमा (भो ४५२) + परेषांतार्थिन
- कुतः शाथी ? + मोहज्वरं भोउन तावने
" अपि=५९॥ - कारुण्यपरः ३01ोमi श्रेष्ठ मेवो + हेतोः=उतुथी । निहंसि-तुंडो छ
शान्तिम्-शांति + त्वदाज्ञाम्=dul माशाने
- न याति=नथी पामतो * मोनो भावार्थ :
હે શરણયોગ્ય ! શરણે આવેલાં કુતીર્થિકોનો મોહજવર પણ શ્રેષ્ઠ કારૂણિક એવા આપે હણી નાંખ્યો છે તો આપની આજ્ઞાને મસ્તક વડે વહેતાં એવા મારો એ મોહનવર શા માટે શાંતિ નથી पामतो ? ॥ ५ ॥ * तत्त्वरुचिवृत्तिः :
शरण्येति । 'हे शरण्य' दुर्ध्यानतप्तजनानामेकाऽऽधार ! | त्वं कारुण्यपरः' निर्विकल्पकरुणाप्राप्तः असि । अतः ‘आश्रितानां' आज्ञामङ्गीकुर्वतां । ‘परेषां' कुतीर्थिकजनानां इन्द्रभूतिप्रमुखानां । ‘मोहज्वरं' ज्वरवच्चित्तं तापयन्तं कदाग्रहरोगं । 'निहंसि' अपाकरोति । किन्तु, 'मूर्जा' स्वेच्छापूर्वकेण । 'त्वदाज्ञां
