Asht Pravachan Mata

SR No.: 005775
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2006
Total Pages: 328
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 9 MB

Page 57

ટા તાળાની ચાવી મનડું, સ્વાધ્યાયાદિક શુભયોગોથી મન કી
વખમાં લેતી. ધન. ૪૮
સાતમી નઈને મોત તણા, તાળાની રાહ
அR
பத்து
cહન્દુ
જ નથી. એને તો બોલવાનો ય નિષેધ છે. તો પછી એમને ઉપદેશ આપવાની રજા તો મળે ર જ શી રીતે ?” વી. એટલે અગીતાર્થ અપરિપક્વ સંયમીઓએ તો કોઈપણ વાતમાં ડહાપણ ડહોળવાની વી
જરૂર જ નથી. ગીતાર્થ ગુરુ જે કહે, જે કરે એજ સ્વીકારી લેવું. છતાં કંઈક બોલવાની, કે (ર) કહેવાની ઈચ્છા થાય, તોય ગૃહસ્થોની હાજરીમાં કંઈ ન બોલવું, કેમકે ગૃહસ્થો સાંભળે તોજ ૨ વી, સાવદ્ય ઉત્પન્ન થવાની શક્યતા વધારે રહે. એમની ગેરહાજરીમાં માત્ર સંયમીઓની વી, જી હાજરીમાં કદાચ ભૂલચૂકથી આડ-અવળું બોલાઈ જાય તોય પ્રાયઃ ગૃહસ્થોથી જે ઉત્પન્ન (૬થનારા હિંસાદિ દોષો ન પ્રગટે. વ (બ) સર્વજનીન ઃ સંયમીનું વચન બધાયને હિતકારી બને એવું હોવું જોઈએ. અલબત્ત વિ. શું કોઈપણ વચન સકળજીવોને હિતકારી બની શકવાનું નથી. પરંતુ આનો અર્થ એટલો જ ૨ વળ કરવો કે સંયમીનું વચન કોઈને પણ અહિતકારી ન બનવું જોઈએ. (અથવા તો સંયમીનું S.
વચન સ્વરૂપતઃ તો એવું જ હોવું જોઈએ કે જે બધાયને હિતકારી જ બને. જીવો એ વચન વ
ન સ્વીકારે... અને હિત ન પામે તો ય એ વચન તો હિતકારી જ ગણાય.) ૨ વી. આજ કારણસર સંયમી જિનપૂજા-સાધર્મિકવાત્સલ્ય, અનુકંપાદાન, દેરાસર, ઉપાશ્રય વી. 8 બાંધકામ વગેરેનો સાક્ષાત્ ઉપદેશ આપી ન શકે. કેમકે આ બધા કાર્યો એવા છે કે એમાં
શ્રાવકોનું હિત થાય છે, પણ એમાં પૃથ્વી, પાણી, વનસ્પતિ, અગ્નિ, વાયુ અને ત્રસ છ ય ૨. વી જવનિકાયની વિરાધના થાય છે. અર્થાત્ આ બધા જીવોને તો સંયમીનું જિનપૂજાદિના વી. આ સાક્ષાત્ ઉપદેશ રૂપ વચન અહિતકારી બને છે. અને માટે જ સંયમી આવા વચનો ન ઉચ્ચારે. છે એ વખતે ઉપર જણાવી ગયા પ્રમાણે ફળવર્ણન-વિધિવર્ણન જ કરે. વી હા ! વિરતિ સંબંધી કોઈપણ અનુષ્ઠાનો હોય તો એ કોઈને પણ અહિતકારી બનતા વિશે { નથી. દા.ત. શ્રાવકો સામાઈક, પૌષધ કરે. તો સાધુ એ વિરતિ સંબંધી અનુષ્ઠાનોનો સાક્ષાત્ ૨ | ઉપદેશ આપી શકે. પણ એમાંય બળજબરી ન કરે. વ આનો સૂક્ષ્મ અર્થ વિચારીએ તો ઘણી અવનવી બાબતો જાણવા મળે.
(૧) સંયમી રસ્તામાંથી પસાર થતો હોય અને રસ્તામાંથી પસાર થતી ગાડીવાળા | " ભાઈઓ સંયમીને પુછે કે “સાહેબજી ! ઉપાશ્રય ક્યાં છે?” કે “દેરાસર ક્યાં છે?” એ ઉ) :
છે વખતે જો સંયમી એમને રસ્તો દેખાડે તો સંયમીના માર્ગદર્શન પ્રમાણે તેઓ ગાડી દોડાવે અને . (ર) એ બધી વિરાધનાનો દોષ સંયમીને લાગે. વી. એ વખતે એમ કહે કે “મને ખબર નથી” તો એ મૃષાવાદ કહેવાય. જો કે હરણિયાના વી) આ દષ્ટાન્તમાં હરણિયાઓને બચાવવા માટે શિકારી સામે મૃષા બોલવાની પણ રજા આપી જ આ સવીરવીર વીર વીર વીર. અષ્ટપ્રવચન માતા ૦ (૪૮) વીર વીર વીર વીર વીર છે
இதுதாதா
ஆஆஆஆஆ
SUSU