________________
પ્રાસ્તાવિક
એમના સ ંદેશ વિષે પણ કેટલુ કહેવાય છે. દ્વીક્ષા—કલ્યાણક એ. જગતને મળનારી મહામૂલ્યશાળી દેશના વગેરેનું પ્રથમ સેાપાન છે. તેમ છતાં એમનાં સાંએ માટે તે ખેદજનક ખાખત છે. કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ એ સૌ કાને માટે એકાંતે લાભદાયક છે. નિર્વાણ-કલ્યાણક ભન્નમન્નાને શેકગ્રસ્ત બનાવે તેમ છે.
દ્વિતીય ભાગના અંતમાં મહાવીરસ્વામીના જીવનના સક્ષેપમાં બેધ કરાવવા માટે એકતા એક જ વાક્યમાં મે એની રજૂઆત કરી છે અને બીજું એના મિતાક્ષરીરૂપે નિર્દેશ કર્યા છે. આના પછીના લખાણના એ અશા છે. પ્રથમ અશ મહાવીરસ્વામીની એમના પાંચમા અને શતવર્ષી ગણધર સુધ - સ્વામીએ કરેલી પ્રાચીનતમ સ્તુતિ સાથે સંબદ્ધ છે જયારે દ્વિતીય-અંશ એમના ઉત્તરકાલીન મુનિવશદિની ગુણુકીતનરૂપ પ્રાસંગિક રચનાએ પૂરતા છે. પ્રથમ અંશે વિવિધ રીતે વિશેષ મહત્ત્વને હેઇ હું એમાં મહાવીરસ્વામીને અ ંગે કરાયેલા ઉલ્લેખે નપું છું. સૌથી પ્રથમ એમની સર્વજ્ઞતાના દ્યોતક નિમ્નલિખિત શબ્દો રજૂ કરું છું
-
રોયન (૩), અશુપ્રજ્ઞ (૩, ૯, ૨૫), અનન્તજ્ઞાની (૩), અનન્તદર્શી (૩, ૫), પ્રાજ્ઞ (૪, ૧૫, અભિભૂતજ્ઞાની (૫, વિદ્રાન (૫), ભૂતિપ્રજ્ઞ (૬, ૧૫, ૧૮), અન’તચક્ષુ (૬, ૨૫),
૧. એ દ્વારા સુધ સ્વામીએ પોતાના પટ્ટશિષ્ય જ ભૂસ્વામી વગેરેને મહાવીરરવામીના યથાર્થ અને યથેષ્ટ પરિચય પૂરા પાડ્યો છે. ૨. આ અનેકાર્થી શબ્દ છે.
