________________
માનીએ તો ઉપર જણાવ્યા મુજબ અનુમિતિની આપત્તિ નહીં આવે. તેમજ તત્તવ્યકિતત્વેન સિષાયિષાને ઉત્તેજક માનવાની અપેક્ષાએ લાઘવ પણ થશે. પરંતુ જ્યાં વેનિંવ્યાખ્યધૂમવન્વર્વતો વનિમાન' ઇત્યાકારક પ્રત્યક્ષ હોય અને ‘પ્રત્યક્ષાતિક્રૂિ જ્ઞાન નાયતામ્' ઈત્યાકારક ઈચ્છા હોય, ત્યાં “પર્વતો વક્તિમાન' ઇત્યાકારક જે અનુમિતિ થાય છે, તે નહીં થાય. કારણ કે ત્યાં અનુમિતિ–પ્રકારકઈચ્છા નથી. માટે યાદૃશયાદૃશસિષાયિષાસત્વે... ઇત્યાદિ ગ્રંથોકત રીતિથી તત્તવ્યક્તિત્વેન જ તાદશસિષાયિષાને ઉત્તેજક માનવી જોઈએ. આવી જ રીતે “યાદૃશયાશસિષયિષાણ સિધિસત્વે : यल्लिङ्गकानुमितिः, तादृशतादृशसिषाधयिषाविरहविशिष्टसिद्ध्यમાસ્તછુિં મત પક્ષતા'' અહીં તત્તિ પદનો નિવેશ હોવાથી જ્યાં ધૂમપરામર્શ (વર્મિવ્યાપ્યધૂમવીપૂર્વતઃ ઈત્યાકારક પરામર્શ) છે, ત્યાં “ગાનોને વનિમનુમિનુયામ્' આ પ્રમાણેની ઈચ્છા હોય તો પણ વનિની અનુમતિ થતી નથી. કારણ કે ધૂમપરામર્શકાલીન તાદશેચ્છા ‘પર્વતત્વવચ્છિન્નોફ્લેશ્યર્વનિત્વછત્રવિધેયતાધૂમાવચ્છિન્નતિકાનુમિતિની પ્રત્યે ઉત્તેજક નથી મનાતી. પરન્તુ ઉપર જણાવ્યા મુજબ ‘તત્સવ' પદનો નિવેશ ન હોય તો તાદશેચ્છા પણ વનિવાવચ્છિન્નવિધેયતાકાનુમિતિ_પ્રકારક હોવાથી ધૂમપરામર્શના અવ્યવહિતોત્તરક્ષણમાં જાયમાન અનુમિતિની પ્રત્યે ઉત્તેજક થઈ શકતી હોવાથી તે કાલમાં આલોકલિશ્કતાદશાનુમિતિની આપત્તિ આવશે - એ સમજી શકાય છે. આથી સ્પષ્ટ છે કે તત્તદનુમિતિમાં તત્તઈચ્છાવ્યક્તિ તત્તવ્યક્તિત્વેન જ ઉત્તેજક છે.
| મુવિની | सिषाधयिषाविरहकाले यादृशसिद्धिसत्त्वे नानुमितिस्तादृशी सिद्धिर्विशिष्यैव तत्तदनुमितिप्रतिबन्धिका वक्तव्या, तेन पर्वतस्तेजस्वी
