________________
૩૫૧
કરે છે તે ય નિશ્ચયની વાતાથી નિશ્ચિતતાની પ્રાપ્તિ કરી શકતાં નથી એટલે જ તે તપાચારના બાહ્ય અને અભ્ય તર એમ બે ભેદ પાડયા છે. બાકીના ત્રણ આચારમાં એવા ભેદ "પામ્યા નથી.
रसच्चाओ ।
तवो होई ॥
अणसणगुणोअरिआ, वित्ती संग्वेवण काय - किलेसो सेली -णया य बज्झो प्रायच्छित विणओ वेचावच्च तहेव सज्झाओ । झा उसग्गो वि अ, अमितरओ तओ होइ ॥
અતિચારની આ દહીને ૭મી ગાથામાં તપના છ બાહ્ય ભેદ (૧) અનશન (૨) ઊત્તરી ૩) વૃત્તિ સંક્ષેપ (૪) રસ ત્યાગ () કાયકલેશ (તિતિક્ષા)(૬) અને સલીનતા બતાડેલ છે જ્યારે છ અભ્યતર ભેદમાં (૧) પ્રાયશ્ચિત (૨) વિનય (૩) વૈયાવચ્ચ (૪) સ્વાધ્યાય (૫) ધ્યાન અને (૬) ઉત્સગ (ત્યાગ) કાયાત્સગ જણાવેલ છે.
વીર્યાચારને બાદકરી બાકીના ચારમાંના સાડાત્રણ આચાર બાહ્ય છે જ્યારે તપાચારના અડધે! આચાર એટલે કે અભ્ય ત્તર તપ આવે ત્યારે જ ધર્મની સાચી શરૂઆત થાય છે જ્યાં સુધી રવદોષ દશન નથી અને સ્વદોષ પીડા નથી ત્યાં સુધી પારમાર્થિક ધ'ની શરૂઆત નથી. દોષ દેખાશે અને દોષની પીડા થશે તે. દેષ નિવારણ રૂપ આગળના ધ સેવાશે. ગુણ કેળવાશે. એક મહાત્માએ આ સંદ ́માં જણા વેલ છે કે
આપ ગુણીને વળી ગુણરાગી તેહની કીતિ જગમાંગાજી. આપ દોષી ને વળી પરશુદ્વેષી તેહની ગતિ નરક ગામી
