________________
કર્મની ઉત્તર પ્રવૃતિઓ
૧૫૩ સ્થાને પહોંચે છે, પણ એવું ન બને તે સમશ્રેણીએ જાય, બીજે સમયે ઉપજવાના સ્થાનની સમશ્રેણીએ પહોંચે અને ત્રીજે સમયે ઉત્પત્તિના સ્થળે પહોંચી જાય. આવી રીતે વર્તમાન શરીર મૂક્યા પછી એને ઉપજવાના સ્થળ તરફ ખેંચી જનાર કર્મને “આનુપૂવી નામકર્મ કહેવામાં આવે છે. ઘેડાને ચેકડાથી અથવા બળદને નાથેલ દોરાથી એને જવાને સ્થાને ખેંચી જવામાં આવે છે, તેવું આ આનુપૂવી નામકર્મ છે. એ ચારે ગતિને અંગે હોય છે. જેને નરકમાં જવાનું હોય તેને ત્યાં લઈ જનાર-દોરનાર કર્મને નરકાસુપૂવી કહેવાય છે. એ પ્રમાણે ચારે ગતિની આનુપૂવી ચાર પ્રકારની છે. કાળ કરીને જીવ વક્રગતિએ જાય ત્યાં નવીન ભવના શરીર પહેલાની અવસ્થામાં આ આનુપૂવી ઉદયમાં આવે છે. અને તેને કાળ એક કે બે કે ત્રણ સમય હોય છે. એનું કાર્ય નવીન ભવમાં એને જ્યાં જવાનું હોય ત્યાં ખેંચી જવાનું છે. - ચાર ગતિએ આ પ્રકારની આનુપૂવ હોઈ શકે, એક ભવે જતાં તે ભાગ્ય આનુપૂર્વી સંભવે. એ રીતે આનુપૂવ કર્મના નીચે પ્રમાણે ચાર પ્રકાર પડે.
૧. નરકાનું નામકર્મ (૧૧૮) ૨. તિર્યગાનુપૂવી નામકમે (૧૧૯) ૩. મનુષ્યાનુવી નામકર્મ (૧૨) ૪. દેવાનુવી નામકર્મ (૧૨૧)
આપણું હેમચંદભાઈ મનુષ્યભવમાં આવ્યા ત્યારે આગલા - શરીરને વિરહ થતાં સીધા જુગતિથી સમશ્રેણીએ એની માતાના ઉદરમાં આવ્યા હશે કે વક્રગતિથી મનુષ્ય આનુપૂવથી ખેંચાઈને ત્યાં આવ્યા હશે તેની નોંધ કાંઈ મળી શકે તેમ નથી, પણ ઘણખરા વક્રગતિ કરે છે. તેને લઈને તેમને અંતરિયાળમાં બે, ત્રણ કે ચાર સમય સુધી મનુષ્યાનુપૂવને ઉદય તે વખતે થવો સંભવે છે.
