________________
( ३७ )
साध ॥ ३८ ॥ जे मानवने एहवो ढाल, प्राये दी
हुतां आल ॥ एवी मति जस पोते बती, गुण की धो नवि जाणे रति ॥ ३५ ॥ वीर जणे सुण गोयम वा त, इस्यां कर्म जे करे निघात || दोहिलां दुःखमांदे त डफडे, ते नर मरी नरके रडवडे ॥ ४० ॥ तप संयमदाने चौशाल, जावे जडक छाने दयाल | शीर्ष वहे सरुनीया, ते नर पामे अमर विमान ॥ ४१ ॥ मानव सरसी मांगे प्रीत, काज आपणुं चाले चित्त ॥ वांबित काज सखुं ततकाल, वेहेली प्रीति करे विसरा ल ॥ ४२ ॥ जोतां दरिसए क्रूर अपार, कोइ न पामे मननो पार ॥ कीधां कर्म जीवशुं करे, तिहांथी मरी तिरिय वतरे ॥ ४३ ॥ सरल चित्त सुकुमाल अपार, क्रोध लोन मन नहीय लगार || जीव तणी नित्य ज या करे, साते खेत्रे धन वावरे ॥ ४४ ॥ वोहोरे विष जे न्याये करी, मूके पोतुं पुण्ये जरी ॥ साधु तपा पाय सेवे घणुं, लहे जीव ते मानवपणुं ॥ ४५ ॥ संतो
विनये गुण वदे, सरल चित्त शीले दृढ रहे | सत्य वचन जे बोले नार, थाये पुरुष मरी संसार ॥ ४६ ॥ चपल पणे धूतारे लोक, मूरख पातक बांधे फोक ॥ कूड कपट मायाये बहु, सगां सणीजां तंचे सहु ॥४७॥
Jain Educationa International
#
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
