________________
ભાગવતતો સંદેશ
(૨૯)
હતો તે ભૂલાઈ ગયું. મને કશું જ ભાન ન રહ્યું. અને ત્યાં જ પરમાત્માનું અનિર્વચનીય સ્વરૂપ પ્રગટયું. તે જોઇ મારું મન સાવ શાંત થઈ ગયું. ત્યાં જ એક અવાજ આવ્યોઃ હે બાળક, તું આ જન્મમાં મારું દર્શન કરી શકીશ નહિ. તું તેનો ખેદ પણ કરીશ નહિ. તારી ઝંખના જગાડવા જ મેં તને મારી ઝાંખી આપી હતી. તું ધીરે ધીરે તારા હૃદયમાં રહેલી વાસનાઓ કાઢતો રહે. સંતોની સેવા કરતો રહે. એમ કરતાં કરતાં, તું તારો આ દેહ છોડી બીજો દેહ પ્રાપ્ત કરીશ. તે દેહમાં તું મને પ્રાપ્ત કરીશ.’ પછી પરમાત્માએ તેમના ગુણ ગાવાભક્તિ કરવા-મને વીણા આપી. ત્રણે લોકમાં ફરવાની શક્તિ અને અધિકાર આપ્યો. વીણા લઈ પ્રભુગુણ ગાતો હું ત્રણે લોકમાં ફરવા લાગ્યો. તે અવસ્થામાં મૃત્યુ થયું. દેહ છૂટ્યો. હે વ્યાસજી, આટલી વાતમાં તમારા બધા પ્રશ્નોના જવાબ છે.''
“સદિભિઃ કલ્યાણસંપને દર્શનાદપિપાવને તથા દર્શન તો યોગ યોગાવંશ્વક ઉચ્યતા''
સતની પ્રાપ્તિ માટે કલ્યાણ સ્વરૂપ, દર્શન માત્રથી પાવન કરનારા સંતો સાથે સાધકનું
અંતરંગ જોડાણ થવું, યોગ થવો તે પહેલો અવંચક (સફળ) યોગ છે. સંતોને પ્રણામ વગેરે કરવાનો નિયમ તે ક્રિયાવંચક યોગ મહાપાપનો ક્ષય કરે છે. સંતો પાસેથી સદુપદેશાદિ પ્રાપ્ત કરી, તેમની આજ્ઞા પ્રમાણે સાધનો કરતો સાધક સચ્ચિદાનંદ પદની પ્રાપ્તિદરૂપ ફળ ન પામે તે ફલાવંચક યોગ છે. શ્રી રાજચંદ્રજી પત્ર નં. ૭૬માં લખે છે કે “બીજું કંઈક શોધ મા માત્ર એક સપુરુષને શોધીને તેનાં ચરણકમળમાં સર્વભાવ અર્પણ કરી દઈ વર્યો જા પછી મોક્ષ ન મળે તો મારી પાસેથી લેજે.”
મુનિ શ્રી ભાનવિજયજી |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
