Bhagavana Mahavira

SR No.: 004520
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 258
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 10 MB

Page 121

સિદ્ધદંત કુશળ નાવિક હતો. થોડી વારમાં તો એ નાવને નદીની અધવચ સુધી ખેંચી ગયો. ગંગા નદી ત્યાં વેગમાં વહેતી હતી, પણ સિદ્ધદંત નાવિકની નિગેહબાની નીચે ડરવા જેવું કશું નહોતું આ સામે પાર પહોંચ્યા સમજો ! પણ એટલી વારમાં તો ભયંકર વાવાઝોડું ધસી આવ્યું. ગર્જનાઓ થવા લાગી. વીજળી ચમકવા લાગી. પહાડ જેવડાં મોજાં ઊછળવા લાગ્યાં.
—
લાકડાના દડાની જેમ નાવ એ મોટાં મોટાં મોજા પર નીચેઊંચે થવા લાગી. એની જોડો ફાટવા લાગી. એના રસ્સાઓ તૂટવા લાગ્યા. કૂવાથંભ તો કડડડભૂસ થઈને નીચે પડ્યો. સઢના ચીરેચીરા ઊડી ગયા. નાવમાં બેઠેલાં બધાં આકુળવ્યાકુળ થઈ ગયાં. કેટલાય હાયવરાળ કાઢવા લાગ્યાં. કેટલાંક ભાગ્યને ભાંડવા માંડ્યા. કેટલાંક મરણ આગળ ઊભેલું જોઈ રડવા લાગ્યાં.
સિદ્ધદંત જેવો સિદ્ધહસ્ત નાવિક પણ ગભરાઈ ગયો. હૈયાશોકની આ સૃષ્ટિમાં ફક્ત મહાવીર એક ખૂણે શાંતસૌમ્ય ભાવે બેઠા હતા. એમના મુખ પર અપાર નિર્ભયતા હતી. આવાં વાવાઝોડાં તો જાણે કંઈ જોઈ નાખ્યાં હતાં ! માથા પર આકાશમાં એક કાળું ઘોર વાદળ પડવા માટે તોળાઈ રહ્યું હતું. એ પડ્યું કે પડશે ! હમણાં પ્રલય મચી જશે !
એવામાં ક્ષિતિજના એક ખૂણેથી બીજાં બે વાદળ આકાશના મધ્યભાગમાં ધસી આવ્યાં. હવે તો ચારે તરફ અંધકાર પ્રસરી ગયો. થોડી વારમાં પેલાં બે વાદળો, આકાશમાં અડ્ડો જમાવીને પડેલા ભયંકર વાદળ સાથે જોરથી અથડાયાં. એ અથડાયાનો એવો ભયંકર અવાજ ઊઠ્યો, કે બધાં સમજ્યાં કે હવે બચવાનો કોઈ આરો-ઓવારો નથી.
ઘડીભર ગર્જના ને વીજળીથી પૃથ્વી, પાણી ને આકાશ ગાંડાં બની ગયાં, પણ થોડી વારમાં જાણે પેલાં બે વાદળો અડ્ડો જમાવીને પડેલા પેલા વાદળને ગળી ગયાં, ને પાછાં ક્ષિતિજમાં ઊતરી ગયાં.
પળ વારમાં આકાશ સ્વચ્છ થઈ ગયું. સૂરજનાં સોનેરી કિરણો ગંગાના જલપટ પર રમવા લાગ્યાં. નાવ પોતાનો માર્ગ સરળતાથી કાપવા લાગી. સહુ મનથી ઈશ્વરનો પાડ માની રહ્યાં. બધાને થયું, આજ નવો અવતાર પામ્યાં ! નાવ કિનારે લાંગરી, કે સહુ કૂદી કૂદીને નીચે ઊત૨વા લાગ્યાં. આ વખતે નિમિત્તશાસ્ત્રી ખેમિલે કહ્યું :
૧૦૪ - ભગવાન મહાવીર