________________
पंचमाष्टक.
संजवे नहीं; तेम ते शिवायनी बीजी निक्षा पण तेने संनवे नहीं; केम के तेवी रीतनी जिदाना अधिकारपणानो तेने अयोग, माटे तेनी लिदा ते कश् कहेवी ? तेने माटे ते वादीने हवे कहे के, तेवा प्रतिमाधर श्रावकने श्रमणरूप (साधु सरखो) कहेलो होवाथी, अने तेनी निदाने पण साधुनी निदानुं तुट्यपणुं होवाथी अने ते अवस्थामां तेवी निदा सर्वज्ञ प्रजुए कहेली होवाथी, तेनी निदाने पण सर्वसंपत्करीनुं तुट्यपणुं जाणवू; केमके यथार्थ कहेनारा एवा आप्त पुरुषो, पोताना आप्तपणाने थती हानीना प्रसंगथी सर्वसंपत्तिने नहीं करनार, अथवा तेना कारणरूप नहीं, एवी वस्तुनो विधेयपणाथी उपदेश देता नथी; अहीं “ध्यानादियुक्त” कहेवाथी “आदि" शब्दथी “सदाअनारंजिपणुं" पण अंदरज आवी जतुं हतुं, तोपण नेदें करीने तेनुं उपादान हेतुपणामाटे जे; अने तेथी, ते सदाअनारंजिपणाथी, उपर कहेसी “सर्वसंपत्करी" लिदा, तत्वना जाणनाराउने माननीक बे. वली सदा अनारंजी एवा साधुनी वृत्ति निदाथीज थाय बे; अने ते शिवायनी आजीविकाथी तो आरंजीपणानो ते साधुने प्रसंग आवे; अने तेथी अनारंजीपणाथी “ सर्वसंपत्करी" निक्षा अति वखाणवा लायक जे. कडं ने के,
अहो जिणेहिं सावजा, वित्ति साहु ण देसिया मोख्खसाहणहेउस्स, साहुदेहस्स धारणा ॥१॥
अर्थ-अहो ! जिनेश्वर प्रनुए, सारं कर्यु ने के, साधु माटे, मोदसाधनना हेतुजूत एवा तेऊनां शरीरना आधारमाटे, सावद्य निदा कहेली नथी.
वली ते यति केवो? ते कहे . वृद्धाद्यर्थमसंगस्य, चमरोपमयाटतः ॥ गृहिदेहोपकाराय, विहितेति शुजाशयात् ॥३॥ अर्थ-शुल आशयथी, वृक्ष आदिक माटे, जमरानी पेठे ज
१०
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
