________________
४०
सूक्तमुक्तावली
तां 'उपशम एटले 'क्रोधने समाववो' एम तेना समजवामां श्राव्युं. त्यारे मन साथे पस्तावो करवा लाग्यो के, जो मारामां ए क्रोध न होत तो था स्त्री हत्यानुं पातिक न थात. माटे हवे महारे क्रोधने तजवो घटमान ( योग्य ) . उपशमना गुणनो ए अर्थ जाणवो. वली बीजु जे विवेक ते पण मुजमां नथी अने विवेक विनाना जे जीव ते तो पशु समान जाणवा, माटे हुँ पण पशु समान थयो. ए मुजने घटे नहीं. ए कारण माटे धर्म पुगवानुं ए निमीत्तज . हवे संवर ते शुं ? एम विचारतां तेना समजवामां आव्यु के " श्रावधारनो रोध करवो” तेने संवर कहीये. माटे ज्यांसुधी महारामां संवरपणुं नथी त्यांसुधी सर्व वृथा बे. आ प्रमाणे विचार करी हाथमां कालेबु सुसुमा कन्यानुं मस्तक तथा लोहीवडे खरमायेचु खड्ग मों श्रागल मुकी हृदयमा धारणा धारी के, “ज्यारे ए पापकर्म विसरशे त्यारे काउसग्ग पारवो.” एम मन साथे निश्चय करी जे जगोए मुनी काउसग्गे रह्या हता तेज पगला उपर पग मुकीने काउसग्ग को. साधुए बतावेला एक पदमांना त्रणे शब्दनो परमार्थ धारीने चिलातीपुत्र कानसग्ग ध्याने रह्या. ते वखत तेमनुं शरीर लोहीथी खरमाएबुं हतुं तेनी गंधने योगे करी घीमेल कीडीए श्रावी तेमनी काया चालणी समान करी. ते संबंधी जणावेली गाथा ॥ देहो पीखी लियाई ॥ चिलाई पुत्तस्स चालणी वकलो ॥ तणंश्रो विमण खोसे ॥ नचलीया तेण ताण वरिं ॥१॥ अर्थ-" चिलातीपुत्रनुं देह (शरीर) कीमीए चालणी समान कीधुं, तोहे पण लगार विह्वल थया नही ( मन मामाडोल न थयुं ), अने ध्यानथकी पण न चल्यो." काउसग्गमांज आयु क्ष्य थतां काल करी देवगति पाम्यो. आ चिलातीपुत्रना दृष्टांतथी सार ए लेवानो बे के,
॥ तणंथो वि पास
कीमीज वरि ॥१
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
