________________
३४
सूक्तमुक्तावली जारनी शालामां नतर्या. ए कुंजारे नवां वासण तैयार करेलां ह. तां तेने बंदर करकोलता हता तेथी ते उंदरने समजाववा माटे कुंजार एक गाथा बोल्यो. (गाथा) अश्सुकुमालय कोमलय जद्द लया ॥ तुमें राण हीमण सीलणया ॥ अम्म पसा नथी जयं ॥ दीहपीग तुम जयं ॥१॥ अर्थ-“हे बंदर तमे अति सुकुमाल कोमल बो, वली नोला गे, तमने रात्रे चालवानो शीलाचरण बे, श्रामारो तमने कशो जय नथी, पण तमने दीदपीठ एटले सर्पनो नय ." था फांगटियो पण साधुए शीखी लीधो. श्रावडेली त्रणे गाथा साधु वारंवार गणी वाले ने, अर्थात् जुली न जवाय माटे मुखपाठ करी जाय बे. दीर्घपीठ प्रधाने जवराजरुषीश्वरनुं नगरमध्ये आगमन सांजव्यु, तेथी तेना मनमां जय उत्पन्न थयो के, जो ए साधु ज्ञानी हशे तो महार जे गुह्य चरित्र ले ते प्रगट करी देशे, माटे हुंज आगलथी कपट केलवी राजानुं मन फेरवी नाखुं के ते साधु पासे जवानुं दीलज न करे, बलके तेने उत्ना पण न रहेवा दे. पोताना मनमां श्रा प्रमाणे घाट गोठवी प्रधान तुरत राजा पासे गयो. विनय सहित प्रणाम करी तेणे राजाने कीg के-हे महाराजाधिराज ! तमारा पिता ( साधु ) अहीं श्राव्या बे. राजाए कह्यु के-लले आव्या, तेमने जश्ने वांदीशु, मननी वात पुढीगुं. एवं सांजली प्रधान मनमां चिंतववा लाग्यो जे, खरेखात ए जशे अने पुनशे त्यारे साधु महारी सर्व करणी प्रकाशसे, माटे ए साधुने आ तेना पुत्र पासे हणावं तो वचमांथी खडबड मटे. एम विचारी प्रधान राजा प्रत्ये कहेवा लाग्यो के, हे राजन्! हे स्वामिन् ! ए पतितने वांदे शुं ? अने पुढे शुं ? ! ए वातनी तमने खबर नथी, एनी तो मने मालम . ब महीना आगमच एनां चरित्रनी मने खवर पडी . ए कपटपणे तमारं राज्य सेवा श्राव्या . राजा
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
