________________
२५४
सूक्तमुक्तावली अर्थवर्ग एवा अवसरने विषे राजगृही नगरना उद्यानमां वीर जगवान श्रावीने समोसर्या. देवे समोवसरण रच्यु.ते उपर बेसी प्रजु देशना ये . वनपालके प्रनु पधार्यानी वधामणी आपवाथी अजयकुमार सहित सपरिवारे श्रेणिक राजा वांदवाने गया.प्रजुनी देशना सांजलीने अजयकुमारना मनमां वैराग्यनी वासना थई श्रावी. तेथी तेणे चारित्र लेवानी श्राशा मागी. राजाये कह्यु, के हुँ ज्यारे तने 'जा' कहुं त्यारे तुं जाजे. त्यारपली वली केटलेक दीवसे फरीने श्री वीरप्रनु चौद सहस्र मुनिना परिवारे समोसर्या. तेमध्येथी एक साधु नदीने कांठे काउसग्ग करी उन्ना रह्या बे. महा महीनानी घणी सख्त टाढ पडे जे. एवामां रात्रिने समये चेलणाराणीनो हाथ सोम बाहार रही गयेलो; ते राणीए जागी उठीने जोयो तो टाढे करी ठरी गयेलो जणायो. ए वेला पोते ते दीवसे श्री वीरप्रजुने वांदीने पाळा वय्यां त्यारे नदीकाठे साधुने दीग हता ते याद श्राव्या तेथी मुखोच्चार कर्यो के “ पेलो श्रा समयने विषे शुं करतो हशे ? ” राजाने श्रा वचन सांजली तेनी (चेलणाराणी) उपर वेष उपन्यो जे-ए स्त्री कोश्क अन्य पुरुष साथे व्यनिचार सेवती दीसे बे. माटे तेने ते श्रा समये सांजरी आव्यो लागे . ए सिवाय बीजुं कांई कारण समजातुं नथी. एम थाहट दोहट करतां राजाये बाकी रहेली तमाम रात्रि गमावी. प्रजाते अनयकुमारने बोलावी कडं जे-तुं जश्ने अंतेनर प्रजालजे. अनयकुमारे विचार्यु जे राजाये हरकोई पण आवेशने लीधे अंतेउर प्रजालवानुं कडं. लागे . खरं कारण कोई जणातुं नथी. परंतु हुकम पालवो अने महोटी हानी न थाय एम करवू योग्य दीसे . पठी अंतेउरे श्रावी सर्व राणीने बादार काढीने ते (अंतेउर ) प्रजलाव्यु. अनयकुमारने हुकम आपीने श्रेणिकराजाश्रीवीर परमात्माने वांदवा गया. त्या प्रजुने वांदी यथा योग्य
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
