________________
नाषान्तर सहित. २५३ वान श्रावी गया. पण कोई कूयामांथी मुद्रिका काढी शक्यु नही. ए वात देश परदेश विस्तरी. तेथी घणा विद्वान श्राववालाग्या. हवे अजयकुमार पोतानी माताने उद्यानमां मुकी नगरचर्चा जोवाने अर्थे आव्यो. त्यां तेणे कूयाने कांठे मलेला लोकोनुं टोबुं दी. अजयकुमार त्यां आव्यो. त्यां श्रावेला सर्व विहान कूमामां पडेली मुद्रिका नीचुं मुख करीने नीहाली नीहालीने पाबा फर्या, पण कोश्नी बुद्धि कांवे उना रहीने केम कहाढी शकाय ए विषे पोहोंची नहीं तेथी विलखा थई पाग फरवा लाग्या. बुझिनिधान अनयकुमारे कू जोयो. पठी सेवकने बोलावी कूत्रामध्ये पडेली मुजिका उपर गणनो पोदलो नखाव्यो. तेना उपर ताप (देवता) नखाव्यो. ते तापना जोगथी बाण सुकायु. त्यारपडी ते कूआमां कांग सुधी पाणी जराव्यु. सुकाएला गणनो पोदलो ते पाणी उपर तरतो कांग आगल आव्यो. ते लेने तेमां चोटी गयेली मुखिका कहाढीने अन्नयकुमारे पोताना हस्तमा पहेरी राजा श्रेणिकने नमस्कार कर्यो. राजाए तेनुं नाम गम पुज्यु. अनयकुमारे सकल वृत्तांत मांडीने ( मूलथी ) कह्यो. राजाये घणा सत्कार साथे पोतानी स्त्रीने बोलावी लेई अजयकुमारने प्रधानवटी आपी. ते राज्यनो कारनार सुखे समाधे चलावे . राजा पण पोतानी राणीयो सहित सुख वैजव नोगवे . अजयकुमार महा बुद्धि निधान सर्व कामकाज करवामां महा कुशल होवाथी राजाने कोई पण वातनी फीकर रही नथी. राज्यनो सघलो नार अन्नयकुमार प्रधान पोताने मस्तके लेई चलावे . प्रजाने कोई पण प्रकारनी पीडा उपजती नश्री. राजा तथा प्रजाने एकसरखो सुखरुप वहिवट चलावनार अजयकुमार जेवो प्रधान कोई थयो नथी अने थशे नही; एवी तेनी दिसोदिस ख्याति फेलाई गई .
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
