________________
भाषान्तर सहित. २३३ ॥ अथ मद्य विषे ॥ नुयंगप्रयात बंद ॥ सुरापानथी चित्त संत्रांत थाये, गले लाज गंभीरता शील जाये॥ जिहां ज्ञान विज्ञान सूके न बूके, ईशू मद्य जाणी न पीजे न दीजे ॥ २५॥
जावार्थः- मदिरा पीवाथी जीव परवश थाय , लाज घटे ने तथा गंजीरता अने शील पण जाय , वली जेणे करी ज्ञान के विज्ञान कांई सुजतुं नश्री श्रने समजातुं नथी, एवो मदिरा जाणीने ते पीवो नही, तेमज कोईने पावो पण नही. २५.
॥ मदिरानुं व्यसन सेवनार जीतशत्रु राजानो प्रबंध ॥ वसंत नगरनो जीतशत्रु राजा तथा तेनी सुकमालीका राणी निरंतर मद्यपान करे . बन्ने स्त्री जर्तार मद्यमां मस्त थई रहे बे. राज्यनी पण चिंता करता नथी. एवं जाणीने तेना पुत्र तथा प्रधाने विचार्यु जे, व्यसन विजुको था राजा श्रापणा कामथी गयो. तेथी तेए राजाराणीने एक दहामो चंडहास्य मदिरा पाईने परवश करी सैय्या उपर सुवाडीने तेमां खरची मुकी ते (सैय्या) मनुष्य पासे उपडावी एक अटवीमा मुकावी. त्रीजे दीवसे ज्यारे मदिरानीडाक उतरी त्यारे तेमणे आंख उघाडीनेजोयु तो जंगल नूमीका अने स्वापदादि घणां जीव तेमना जोवामां श्राव्यां. एटले नयत्रांत थकां उठ्यां. पडी पोतानी सैय्या संनालतां थकां तेमांजोयुं तो संबल दीगमां आव्यु तेथी ते घणोज हर्ष पाम्यां. राजा विचारवा लाग्यो जे, मद्यपानथी मने धर कर्यो, हुँ उखीयो थयो. पण नळ थज्यो ए प्रधाननुं अने पुत्रनु, जे मुजने मार्यों नहीं. माटे हवे महारे ए ( मद्यपान-) व्यसन न सेवQ. एवो एटले मद्यना व्यसननो मन साथे परित्याग करी राजा राणी सहित त्यांथी चाली नीकट्यो. रस्तामा राणीने तरस
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
