________________
सूक्तमुक्तावली दरबारना जे कार्य माटे श्राव्यो हतो ते कामकाज करीने ते (चित्रसारथी) पोतानी श्वेतांबिकानगरीमां आव्यो भने प्रदेशीराजाने प्रणाम करी पोताने घेर गयो. ___ त्यारपडी तेणे वनपालकने पोताने घेर एकांतमांबोलावीने कह्यु के, उद्यानमां ज्यारे कोई महापुरुष (महात्मा-मुनी) आवे त्यारे एवात राजाने जणावतां पहेला अर्थात् राजा न जाणे तेम तुं मने प्रथम जणावजे राजाने ए वातनी खबर पमवा देश नही. वनपालक, प्रधाननुं वचन मस्तके चढावी अर्थात् मान्य करी पोताने स्थानके गयो. एकदा प्रस्तावे ग्रामानुग्राम विहार करता करता केसीकुमार गणधर महाराज श्वेतांबीका नगरीना मनोरम्य नामना उद्यानमां समोसर्या ( आव्या). वनपालके मंत्रीनी
आज्ञानुसार था वात तेने जणावी. राजाने या वातनी खबर पडवा दीधी नहीं, परंतु म्होटा पुरुषतुं श्रागमन नगरने विषे लोकोथी अजाएयुं रघु नहीं. घणा नविक जनो गुरुमहाराजने वांदी तेमना दर्शननो लाज पण लई श्राव्या. चित्रसारथीए राजापासे श्रावी तेमने गुरुमहाराज पधार्यासंबंधी कांईपण न जणावतां, तेमने रयवामी जवानो घणो शोख हतो तेथी तेमनेज रुचिकर रयवामी जवानी विनती करी. आ सांजली राजा खुसी थयो अने तरतज सावधान थई रयवाडी जवा निकट्यो. चित्रसारथी पण तेमनी साथे गयो. गुरुमहाराज ज्या आगल देशना देता हता त्यां आगल पाघरोज ते ( चित्रसारथी) राजाने लेश्ने आव्यो, जेथी तेणे गुरुमहाराजने दीग. गुरु महाराजने जोतांज राजाए मश्करी करवा मांडी थने चित्रसारथी प्रत्ये कहेवा लाग्या के,“अरे चित्र! ए मुंड शुं लवलव करी लोकोने धुती पाखंडमां नाखेडे?" ए कोण ? चित्रे कयुके,"महाराज! हुं नथी जाणतो जे ए कोण बे, जो आपनी छा ते जाणवानी
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
