________________
२६७
नाषान्तर सहित.
॥ कामदेव श्रावकनो प्रबंध ॥ चंपानगरीमा कामदेव श्रावके एक वखत रात्रिनेविषे कानसग्ग को हतो. ते वखत बत्रीस लाख विमानना स्वामी प्रथम देवलोकना इंछे तेमनां वखाण काँ. ते सांजलीने एक मिथ्यादृष्टी देवताये कह्यु के- ए तो समज्या ! हवणां हुँ जईने चला, एना शा नार ? एम कही ते ज्यां कामदेव हता त्यां आव्यो. तेणे हाथीनुं स्वरूप करी कामदेवने हेगे नाखी गुंद्यो तो पण ते वाज न आव्या अर्थात् जरामात्र ध्यानथी चूक्या नहीं. पडी देवता मूसल जेव९ जाडं काला वर्णनुं सर्पनुं रूप करी फू फूंकार करतो डसवा लाग्यो तो पण ते चट्या नही. पली अट्टहास करता राक्षसनुं रुप विकुव्र्यु, तेणे परिसह कर्यामां कांई मणा न राखी. रात्रिना चारे पहोर महा कदर्थना पीमा नीपजावी परंतु कामदेव ध्यानथी लेश मात्र चव्या नहीं. देवताये अवधीझान वडे पोते करेला उपसर्गनी अतुव्य देवनानोप्रजाव जोयो तो मेरुना शिखरनी परे तेने (कामदेवने) निश्चल दीठा तेथी ते पगे लाग्यो भने पोतानो अपराध खमावीने वस्थानके चाल्यो गयो. ए विषे उपदेश मालामां कडं ने ते गाथाः"जेदेवेहिं कामदेवो, गिहीवीन विचाली ॥ तवगुणेहिंमत्तगयंदनुयंगम, रखसघोरट्टहासेहि ॥१॥” पली प्रजाते कामदेव काउसग्ग पारी श्रीवीर नगवानने वांदवा गया. ते वखत जगवाने बार पर्षदानी आगल कह्यु के, साधु थका तो नियम पाले, पण जु ! श्रा श्रावक थके केवो नियम पाल्यो ? पनी रात्रिने विषे बनेली देवताना उपसर्गनी सर्व हकीकत जणावीने ए समकितवंता शुरू श्रावकनी जलीपरें पसंस्या करी. ७६
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
