________________
१७४
श्री आत्मप्रबोध.
कन्यादिक अतीक अति निंदनीय गणाय ने, माटे ते वर्जवाने अर्थे तेनुं मुख्यपणे ग्रहण करेलुं , तेयो तेमां कांइ पण दोष नथी.
न्यास एटले थापण तेना अपहार एटले ओळववी, ते न्यासापहार कहेवाय छे. आ न्यासापहार अदत्तादान- रुप था शके जे, पण ओळववा रुप वचन- प्रधानपणं होवाथी, तेने मृपावादमां गणेलं . लांच वगेरेना लोनथी अथवा मत्सर नाव वगैरे पराजवपणायी प्रमाण करेला द्रव्यने अन्यथा रीते स्थापन कर, जेथी खोटी सादी पूरवी पमे ते कूटसाविप' कहेवाय .
आ नेदमा पारका पापने दृढ करवापणुं होवाथी पूर्वना नेदथी तेनुं जुदापणुं ने एटले चोथो अने पांचमो नेद जुदो जे.
एवी रीते स्थून मृषावादने दर्शावी हवे गृहस्थने माटे सूक्ष्म अलीकनी यतना कहे जे. एटले गृहस्थे स्थूल मृषावादनो त्याग करवो अने सूक्ष्म मृषावादमां यतना करवी, सूक्ष्म एटो अपवस्तु संबंधी मृषावाद तेनो यथाशक्ति त्याग करवा यत्न करवो. अर्थात् जो निर्वाह चाले तो सूक्ष्म मृषावाद पण बोलवू नहीं, अने निर्वाह न चाले तो तरतम योगथी यतना करवी. कहवानो आशय एवो डे के, थामाथी निर्वाह थतो होय तो वधारे मृपा बोलवू नहीं. ते सत्य व्रतनो प्रभाव आ प्रमाणे जे, ते कहे - " जे सच ववहारा, तेसिं उट्ठावि नेव पहवंति । नाश्कमति आणं ताणं दिव्वाइं सव्वाइं" ॥ १॥
जे सत्यवादी , तेमने उष्ट पुरुषो पण कष्ट आपवाने समर्थ थता नथी अने सर्व दिव्यो तेमनी आज्ञानु अतिक्रमण करी शकता नथी." १
ते विषे श्री कालिकाचार्य अने दत्तपुरोहितनी कथा कहेवाय ने,ते त्रीजा प्रकाशमां कहेवाशे.
तेम वनी का छे के, - " जलमग्निटि कोशो विषं माषाश्च तंडुलाः ।
कादं धर्मः सुतस्पों :दिव्यानां दशकं मतम् " ॥१॥
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
