________________
श्रीभावप्रभसरिकृतम् अथ साधुगुणाः २७
"छव्वय ६ छकायरक्खा १२, पंचेंदिय १७ लोहनिग्गहो १८ खंती १९ । भावविसुद्धी २० पडिले-हणाइ करणे विसुद्धी अ २१ ॥१॥-आर्या संजमजोए जुत्तो २२, अकुसलमण २३ वयण २४ कायसंरोहो २५ ।
सीआइपीडसहणं २६, मरणंतुवसग्गसहणं च २७ ॥२॥"-आर्या इति अष्टोत्तरशतगुणान् हृदि निधाय पञ्चपरमेष्ठिमन्त्रस्मरणं क्रियते, महालाभाय भवति नामस्कारिको वाणिज इव । यथा सवैयो तेवीसो २३
बैठत ऊठत सौवत बातमें सेठीपुत्तो परमेट्ठी पठंतो द्वादश वर्ष समुद्द मज्झे सो और रत्न छुपाय गोगंथिं गहतो। आवत नीरमैं खूटत बालण नाविकको ज्यौं उद्धार दियंतो
तैसें नो करीउ पीछे सो मागत भूप समीप ते जैन करंतो ॥१॥ तथा शीलालङ्कारहारस्य रत्नसिंहासनीभूतशूलिकाकीलकस्य श्रेष्टिनः सुदर्शनस्य पूर्वभवःशु(सु)भग इति नाम्ना गोपालकः, साधुमुखात् 'नमो अरिहंताणं' इति पदं लब्धं पपाठ; तत्पाठप्रभावात् मृत्वा सोऽयं जात इति निःसंदेहो जातो हरिः। इतश्च सोऽपि राक्षसो वटादवतीर्य यानं विना इतस्ततः परिभ्रमन केवलिसदसि स्थितः धर्म श्रुत्वा मांसभक्षणनियमं कृत्वा जैनो जातः । जामातरं हरिं पप्रच्छ-भवतां का ज्ञातिः? । स प्राह
अहं च त्वं च राजेन्द्र !, लोकनाथावुभावपि । बहुव्रीहावहं सिद्धः, पष्ठीतत्पुरुषे भवान् ॥१॥-अनु०
१ छाया
षड् व्रतानि पदकायरक्षा पञ्चेन्द्रियलोभनिग्रहः क्षान्तिः । भावविशुद्धिः प्रतिलेखनादि करणे विशुद्धिश्च । संयमयोगे युक्तः अकुशलमनोवाक्कायसंरोधः।
शीतादिपीडासहनं मरणान्तोपसर्गसहनं च। २ तात्पर्यम्
उपविशत्तिष्ठन् स्वपन संभापमाणः श्रेष्टिपुत्रः परमेष्टिनं पठन् द्वादश वर्षाणि समुद्रमध्ये स च रत्नानि गोपयन् गोमयग्रन्थिषु गृहणन् । आगच्छता समुद्रे त्रुटितानि इन्धनानि नाविकानां यादृशानि उद्धारकेण दत्तानि
तादृशानि न कृतानि पश्चात् स मार्गयन् भूपसमीपं गतः तान् जैनानकरोत् ॥ १॥ ३ नमोऽहं यः। ४ लोका नाथा यस्य स इति विग्रहः; लोकेभ्यो भिक्षावृत्तिर्नरः । ५ लोकानां नाथ इति विग्रहः; नरपतिः।
जैन० स्तो०४
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
