________________
उठने में ही मनुष्यता
नत्थि रागसमो अग्गि नत्थि दोससमो कलि । नत्थि खंधसमा दुक्खा नत्थि संति परं सुखं । । १७८ ।।
जिधच्छा परमा रोगा संखारा परमा दुखा । एतं ञत्वा यथाभूतं निब्बानं परमं सुखं । । १७९ ।।
आरोग्य परमा लाभा संतुट्ठी परमं धनं । विक्सास परमा आति निब्बानं परमं सुखं || १८० /
की
पविवेकं रसं पीत्वा रसं उपसमस्स च । निरो होति निप्पापो धम्मपीतिरसं पिवं ।। १८१ ।।
शुरुआत है
तस्माहि :
धीरञ्च पञ्चञ्च बहुस्सुतं च धोरव्हसीलं वतवंतमरियं ।
तं तादिसं सप्पुरिसं सुमेधं भजेथ नक्खत्तपथं' व चंदिमा।।१८२।।
