Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 172

(४७) ३. जैनोनी पूर्वनी स्थितिना ऊपर मुजब चित्रनी सामे जैनोनी आधुनिक स्थिति- चित्र मुकीशुं तो शुं आपणने खेद उत्पन्न थया विना रहे छ ? पूर्वजोथी वधारे अथवा तेटली कीर्ति मेळवी आपणे तेनी लायक संतति छीए एम बतावी आपवानी शक्ति एक बाजु मूकतां, तेनाथी एक करोडमे अंशे पण पराक्रम करवानी शक्ति आपणा हालना जैनोमां नी एम जो आपणने मालुम पडे, तो तेम थवानुं मोटुं गंभीर कारण होवू जोईए अने ते आपणे थोडी वारमा जोईशं. धर्मनुं विशेष ज्ञान मेळवq पण एक बाजु राखी थोडा ज्ञानथी आपणी संसारिक जींदगी ऊपर नीतिनी छाया पडे अने पापवृत्ति ओछी थाय, तेटलुं थोडुं ज्ञान पण आपणे धरावता नथी ए शुं थोडं शरम भरेलु छ ? केवळ जमानाना प्रवाहमा तणाई जतां आपणने आ जींदगीन भान नथी, तो हवे पछीनी जींदगीने माटे आपणे विचार करवा अवकाश मेळवीए ए बनवू मुइकेल छे. आम थवाथी आपणे दिवसे दिवसे वधारे अधम अवस्थाए. वधारे वधारे वेगवाळी गतिथी दोडता जईए छीए.
__धर्मवृत्तिनी गेरहाजरीने लीधे आपणी संसारिक जींदगीनी शी दशा थई छे ते तपासीए. सारा नसीबे छेवटनां दुकाळनां वर्षोए आ स्थिति अवलोकन करवानां साधनो आपणी आंख पासे खुल्लां मूक्यां छे. सारा नसीबे एटला माटे के तेथी आपणा जैनबंधुओनी स्थिति तपासवा आपणने अवकाश न मळत ते साधनो, पोतानी मेळे आपणी आंख आगळ रजु थयां छे; अने ते थवाथी ते स्थितिनी उन्नति करवाना उपायोनी योजना करवा माटे आटली मोटी संख्यामां आपणे एकठा मळ्या छीए. एकंदर स्थिति जोतां मालुम पडे छे के मोटां शहेरोना केटलाक धनाढ्य पुरुषो जेमनी संख्या आंगळीना वेढा ऊपर गणी शकाय तेटली संख्या बाद करतां, बाकीनो जैनवर्ग गरीब अथवा देखीती सामान्य स्थिति भोगवे छे अने तेओमां धर्मनुं ज्ञान नथी. गरीबीतुं कारण पैसा मेळववानां साधन थोडां छे अथवा मोघां छे, अने धर्मज्ञान मेळवाने साधन, अवकाश अने वृत्ति ए त्रणे नथी. पैसा कमावानां साधनोनुं विशेष बारीकीथी अवलोकन करीए छीए तो जणाय छे, के आगळना वखतमां जींदगीनां साधनोनी संख्या थोडी हती अने ते देशमाथी थोडे खर्च अने प्रयासे मळी आवतां, अने बीजा प्रदेशोनी चीजोनो सहवास ओछो होवाथी ते मेळववानी इच्छा पण थोडी थती हती. आ उपरांत देशनो वेपार पण घणो खरो आपणा हाथमां होवाथी संपत्ति मेळववानां साधनो हमेशां अनुकुळ रहेतां. हालनी स्थिति तरफ वळीए छीए तो प्रदेशना सहवासथी जींदगीनां साधनोनी संख्यामां वधारो, ते मेळववानी वधती जती जिज्ञासा, मेळववानां साधनोनी अछत अने देशी वेपारनी पडती स्थिति ए नजरे आवे छे. वळी मूळथी जैनोमांथी विद्या धीमे धीमे नष्ट थती चाली हती अने ते मेळववानो विचार पण उत्पन्न थतो नहोतो, तेवी स्थितिमां “दुकाळमां अधिक मास" ए कहेवत प्रमाणे प्रदेशी वेपार अथवा नोकरीमा दाखल थवाने जे ज्ञाननी जरूर ते मेळवानी मुसीबत वधारानी आवी पडी. आ नवं ज्ञान मेळववामां हालनी केळवणीनी रीत मुजब पैसो जोईए ते तो प्रथमथीज चालवा मांड्यो हतो, एटले हालमां जणाई आवती विशेष निर्धन अवस्था अने अशक्ति मालुम पडती जाय छे. आवी वखते ज्यां मुधी हजु थोडो वखत छे त्यां सुधीमां धनाढ्य तेमज सुखी स्थितिनां माणसो आ. विषय उपर ध्यान वेळासर नहि आपे, तो काळे करीने तेओनी स्थिति आवाज संजोगो चालु.