Mumbaima Bharayeli Biji Jain Shwetambar Conferenceno Report

SR No.: 034560
Original Sutra Author: N/A
Author: Jain Shwetambar Conference Office
Publisher: Jain Shwetambar Conference Office
Publication Year: 1904
Total Pages: 402
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 41 MB

Page 158

(३३)
विनाश न थाय तेवी स्थितिमा मुकवां, तात्कालिक विनाश पामवानी स्थितिमा होय तेनी नकलो सारा लहीयाओ पासे करावी सारा पंडितो राखी शुद्ध करावीने, तेने जुदा जुदा भंडारोमां मुकवी; अने खास विशेष उपयोगी होवाथी वधारे नकलोनी जरूरवाळा व्याकरण, काव्य, कोश, अलंकार के न्याय विगेरेना ग्रंथो होय, ते योग्य सावचेतीथी छपाववा.
__ छपाववाना संबंधमां जो के बे मत छे, तोपण खास उपयोगी ग्रंथो मूळ, टीका के भाषांतर सहीत खास विद्वान् साधुओनी पासे शुद्ध करावीने अथवा शुद्धतानुं सर्टीफीकेट मेळवीने, सारा टकाऊ कागळ उपर उंची जातनी शाहीथी-गुफ विगैरेनी आशातना न थाय तेवी रीते छपाववामां आवे अने तेने मजबुत बाईडौंगथी बंधाववामां आवे, तो छपाववानी विरुद्ध विचारवाळाओ पण तेमां संमत थई जाय.
आ प्रमाणे दरेक जातनो प्रयत्न करवा माटे एक सारा फंडनी आवश्यकता छे, कारणके द्रव्यनी सहाय विना कोई पण काम बनी शकतुं नथी. आवा कार्यमां द्रव्यनो व्यय करवो एज खरेखर लाभकारक छे, माटे हुं आशा रा छं के आपणा श्रीमान् शेठीआओ आ विषय उपर पोतानुं लक्ष आपशे. जो आपणे आ कार्यमां बनतो प्रयत्न छती शक्तिए तन, मन, धनथी करवामां कसुर करीशुं तो आपणने वियोतरायनो बंध पडशे, ए खास ध्यानमा राखवायूँ छे. ते साथे ज्ञानद्रव्य ते खास ज्ञाननिमित्तनुं द्रव्यज नहीं पण तेना मूल्यवान पुस्तको ते पण ज्ञान द्रव्यज छे. तेथी जो तेनो विनाश थतां उपेक्षा करीशुं तो आपणने ज्ञानद्रव्यना भक्षित उपेक्षितरुप दर्शनाचार संबंधी दोष पण लागशे.
____ आ विषयमां कहेवार्नु घणुं छे, परंतु मने टाईम मात्र २० मिनिटनो आपवामां आवेलो होवाथी मने सोंपवामां आवेली दरखास्त आपसाहेब समीपे रजु करी मारुं भाषण समाप्त करवानी परवानगी मागुंछु.
पंडित फत्तेहचंद कपुरचंदनुं भाषण. "श्री वीरपरमात्माना पुत्रो, पंडितो, बंधुओ अने बहेनो! आपणे मूळ एकज पिताना पुत्र होवाने लीधे सगा भाई अने बहेनो छीए. बंधुओ! टेको आपवो सहेलो छे. प्रकाशने प्रकाश कहेवो ते बाळक पण कही शकेछे. जैनधर्मप्रकाशने प्रकाश कहेवो ते सहेलो छे. महापुरुषोनुं वंदन जे वाणीमां बोले छे ते वाणीना जीवन उपर आपणे सघळां जीवीए छीए. वाणी हाल परमात्मा छे. वाणी हाल तीर्थकर रुपे बिराजे छे अने तेने नमन करीए छिए. बांधवो! ए वाणीने नमन करीने पूजा करीए छीए, ए वाणीनी पूजा करती वखते उत्तममां उत्तम द्रव्यालंकार चडावीए छीए. आपणे ज्ञाननी भक्ति करीए छीए, पण केवी रीते तेनुं दिग्दर्शन करवू जोईए ?" अत्रे पंडित लालने एक जीर्ण पार्नु देखाडी जणाव्यु के “आ पानानी केवी स्थिति थई छे! प्राचीन पुस्तकोनुं रक्षण थतुं नथी ते करवानी केटली जरुर छे, ते आ उपरथी जणाई आवशे.
___“जीर्ण देरानो कडिया, सुतारथी उद्धार करवामां आवे छे; गरीबोने पैसाथी अने रोगीनो औषधथी करवामां आवे छे; त्यारे तीर्थकरनी वाणीनो जीर्णोद्धार नहीं करवो जोईए ? जो जानवाणीनो नाश थशे तो श्री तीर्थकर सिवाय कोण उद्धार करी शकशे? तेवा उद्धारथी