Lalita Dukhdarshak

SR No.: 034540
Original Sutra Author: N/A
Author: Ranchodbhai Udayram
Publisher: Mumbai Gazzate Steem Press
Publication Year: 1884
Total Pages: 104
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 5 MB

Page 93

કરી . ]
ઢિત દુઃ
.
જીવરાજ–(છળી છળીને ઉછાળા મારે છે, તેને ત્રીજી અને ચા બ્રાહ્મણ તથા ના માણસો જોરથી બાજી રાખે છે, તો પણ અરે. એને મારી કાહાડો રે ! નહિ કર મારે છવ જશે. (માણસે જે રીતે લઈ લલિતા ઉપર ફેંકે છે.) - લલિતા–(મનમાં) મારા ઉપર ઈશ્વરનો જ કેપ થયો છે. હું જીવતી છું, તેમ છતાં મારાં જ માબાપ મને પિશાચણ ગણું મારે ધિક્કાર કરે છે અરે ઈશ્વર ! (તે મારને નહિ ગણકારતાં બધાંની ખાતરી કરી આપવા આગળ પાસે છે એટલે.)
જીવરાજ તથા કમળા–હાયરે ! રાંડ લોહી ચૂસવા આવી. (તેઓ અહિથી તહિ દોડમડા કરે છે. બીજો વહેમી માણસ પણ મળાં ખશી જાય છે ને છેટેથી જે હાથમાં આવ્યું તે તેના ઉપર કેકેછે.
લલિતા–(એક પ્યાલે જોર ભરવો ૫ટમાં વાગ્યો તેથી) હાય રે, હું મરી ગઈ મને મરેલીને તમે શું કરવા માટે છો રે મારાં માબાપ ! તમે આવાં નિદય થઈ ગયાં છે એમ જાણત, તે હું અહિ શું કરવાને આવા રે. મારી સૂજેલી બરોલમાં વાગવાથી ઘણી કલ ચડી. (બીજે ગાલે કપાળમાં વાસ તપી
ગત થઈ પડે છે.) રસોઈયો– એક ખૂણે પડ ઉપ હવે તે કોઈના પગ તળે ડબા એટલે હ. છાળો મારીને.) અરે કોણ છે? અત્યારે કોણ છે ?
ચોથે બ્રાહ્મણ—હવે હળવે રિ હળવે, જો પેલી લલિતા પિશાચણી થઇને આવી છે તે પેલી પડી. વધારે શેર કરીશ તો તારું લોહી જ સૂશી ખાશે.
રસોઈ–જા જા, બીકણ બૂમણું? ભૂત તે આમ પડી રહેતું હશે? વળી ભૂત શું? ( ધશીને લલિતા પડી હતી ત્યાં જઈ તેનું માથું ઊંચું કરી) ખરે, આ તે લલિતા છે ! (કરીને જરા પાછો ખસે છે.)
લલિતા–હા ભાઈ ! હું જીવતી છું રે. લલિતા નથી ઈ. રસોઈ-બેહેન લલિતા! તમે જીવતાં છો?
લલિતા–હા, હું જીવતી છું. દુઃખે મરેલી છું અને વળી અહિ મને માબાપે ફરી મારી નાંખી રે મારાં માબાપ ! મારા કપાળમાંથી લોહી બહુ વહ્યું તેંથી મને તંમર ચડયાં હતાં.
રસોઈએ--( લોહી લઈ નાંખીને) અરે વેહેમિ! તમે કઈ કાંઈ નાંખશે નહિ. ભૂત નથી, પણ જીવતી લલિતા છે. '
બધા સાથે—હૈ લલિતા ! જીવતી છે ?
લલિતા–મારી વાહાલી માડી! તું પણ મારાથી બીની ને નાશી ગઈ? ( એક પછી એક બધાં કરતાં કરતાં પાસે આવતાં જાય છે. ) મારી મા ક્ષમ નથી આવતી ?